Sprawa „The ZouZou” [2022] a ochrona wierzyciela hipotecznego. Część II

W pierwszej części naszego opracowania Sprawa „The ZouZou” [2022] a ochrona wierzyciela hipotecznego. Część I, omówiliśmy założenia klubowej polisy ubezpieczeniowej, określanej jako („M II Policies”) – umowa ubezpieczenia interesów wierzyciela hipotecznego („Mortgage Interest Insurance Policy”).

Konosament – wybrane zagadnienia praktyczne

Konosament („bill of lading („B/L”)) jest specyficznym dokumentem przewozowym, mającym charakter papieru wartościowego („negotiable document of title”). Wyróżnia się trzy funkcje konosamentu. Jest on zatem potwierdzeniem przyjęcia przez przewoźnika do przewozu określonego (co do ilości, charakteru i stanu zewnętrznego) ładunku.

Umowa o budowę statku – zmiana przepisów klasyfikacyjnych

Każda umowa o budowę statku, obok podstawowego wymogu aby statek, który jest przedmiotem umowy, wybudowany został przez stocznię zgodnie z warunkami tejże umowy i specyfikacji technicznej („specification”) przewiduje dodatkowo, aby:

Czarter na czas "hire" - wybrane zagadnienia

W kontynuacji naszych opracowań dotyczących czarteru na czas powracamy do jednej z kluczowych kwestii – warunków płatności opłaty czarterowej – „hire”. Standardową praktyką czarterów tego typu, jest ustalenie płatności „z góry”(„in advance”) dokonywanej w okresach „miesięcznych” („per calendar month in advance” – Kl. 9, linia 109 SHELLTIME 4), „półmiesięcznych” („semi-monthly in advance” – Kl 5, linia 58 NYPE 1946), czy „15-dniowych” („15 days in advance” - Kl. 11, linia 147 NYPE 93).

Czarter na podróż – „Cesser Clause”

W przypadku wystawienia przez przewoźnika (armatora) konosamentu (tzw. „Owners’ B/L”), przewoźnikowi będzie mogło przysługiwać roszczenie z tytułu kosztów i należności (np. fracht itp.) związanych z konosamentową umową frachtową w stosunku do legitymowanego posiadacza konosamentu/odbiorcy ładunku. Zwyczajowo, roszczenie takie wsparte jest możliwością zabezpieczającego zatrzymania ładunku (w formie umownego zastawu na ładunku – „lien on cargo”).

Konosament – nieprawidłowe zaklauzowanie. Część II

Opracowanie niniejsze jest kontynuacją artykułu Konosament – nieprawidłowe zaklauzowanie. Część I. Podjęliśmy się w nim wyjaśnienia niezwykle istotnego w codziennej praktyce żeglugowej i handlowej zagadnienia – kiedy, w jakich warunkach i na jakiej podstawie przewoźnik, reprezentowany przez kapitana statku lub innego przedstawiciela, jest uprawniony do skutecznego zabrudzenia/zaklauzowania konosamentu w zakresie deklaracji ładunkowej bez groźby naruszenia przez przewoźnika warunków umowy frachtowej.

Sprawa „The ZouZou” [2022] a ochrona wierzyciela hipotecznego. Część I

Orzeczenie sądu angielskiego w sprawie „Piraeus Bank A.E. v Antares Underwriting Limited and Others” („The ZouZou” [2022] EWHC 1169 (Comm)) przyniosło ciekawą analizę dotyczącą klubowej polisy ubezpieczeniowej, zwanej „MII Policy” („Mortgage Interest Insurance Policy” – Polisa Ubezpieczeniowa Interesów Wierzyciela Hipotecznego).

Konosament – nieprawidłowe zaklauzowanie. Część I

Konosament, zarówno w klasycznym systemie common law, jak i pod rządami Reguł Hague-Visby 1924/1968/1979 – (COGSA 1971), stwarza domniemane przyjęcie na statek przez przewoźnika określonego ładunku do przewozu w takiej ilości i stanie jak to uwidoczniono w konosamencie.

„CMA CGM LIBRA” [2020] – niezdatność statku do żeglugi

Od przeszło 60 lat orzecznictwo i doktryna angielska miały jasno ustalone zasady dotyczące dwóch zasadniczych pojęć „zdatność statku do żeglugi” („seaworthiness”) oraz tzw. „błędu nautycznego” („nautical fault”). Orzeczenie w sprawie „Alize 1954 v Allianz Elementar Versicherungs AG” (The „CMA CGM LIBRA”) [2020] EWCA Civ 293, podjęło próbę zrewidowania ustalonych dotąd zasad (i wzajemnej interrelacji pomiędzy tymi zasadami) wzbudzając powszechne zainteresowanie (a i zaniepokojenie) armatorów.

Konosament – „Himalaya Clause”

W większości konosamentowych umów frachtowych, lub nawet szerzej, wszelkich umów frachtowych, pojawiają się postanowienia umowne o tajemniczej nazwie „Himalaya Clause” (lub „Himalaya Provision”). Czym są tego typu postanowienia umowne i jakie wywołują skutki prawne (dla których to właśnie skutków są wprowadzane do umów przewozowych)?