Zainaugurowana przez USA międzynarodowa misja pk. "Prosperity Sentinel" wiąże się ze zwiększeniem obecności sił morskich na zagrożonym przez bojowników akwenie. Morze Czerwone, będące trasą prowadzącą do Kanału Sueskiego, jest kluczowe do utrzymania bezpiecznej żeglugi oraz łańcucha dostaw dla różnych sektorów gospodarki. Kolejne kraje deklarują wysłanie wsparcia celem zapewnienie realizacji tego przedsięwzięcia, a nawet już wysyłają swoje siły. W tej sytuacji okręty są najszybciej dostępnym rodzajem sił zbrojnych.

Aby skutecznie wykonać swoje zobowiązania, Włochy wyślą swoją fregatę typu Carlo Bergamini, ITS Virginio Fasan (F591). Dotąd była obecna na Morzu Śródziemnym i brała udział w międzynarodowej misji ochrony żeglugi w regionie w ramach operacji pk. „Mediterraneo Sicuro”. Co istotne, na zmianę orientacji zadań okręt dostał kilka godzin i już ma znajdować się w drodze na nowe miejsce przeznaczenia, Morze Czerwone. Ma to też dowodzić, że siły morskie są tymi, które można najszybciej wysłać w zagrożony rejon i wyznaczyć im cele do realizacji. Wysłanie okrętu jest efektem wideokonferencji między sekretarzem obrony USA Lloydem Austinem, a przedstawicielami włoskiego MON.

- Podczas spotkania potwierdziliśmy znaczenie zasady wolności żeglugi, wpływu na handel międzynarodowy i omówiliśmy ewentualne opcje ostatecznej gwarancji bezpieczeństwa mórz i uniknięcia reperkusji na gospodarkę międzynarodową, z niebezpieczną dynamiką cen surowców. Włochy odegrają swoją rolę, wraz ze Wspólnotą Międzynarodową, aby przeciwdziałać terrorystycznej destabilizującej działalności Huti oraz ochronieniu handlu morskiego, egzekwując bezpieczeństwo żeglugi i zgodność z prawem międzynarodowym - powiedział minister obrony Włoch Guido Crosetto. Dodał też, że kraj dąży do zwiększenia swojej obecności na tym obszarze, aby "stworzyć warunki do stabilizacji, uniknąć katastrof i zapobiec wzrostowi inflacji".

Fot. Ministerstwo Obrony Włoch

Misja pk. "Prosperity Sentinel" została ogłoszona 18 grudnia, jako odpowiedź na kolejne ataki jemeńskich rebeliantów należących do ugrupowania Huti, których ofiarą padają statki. W związku z tym czołowe przedsiębiorstwa żeglugowe rezygnują z poruszania się trasą żeglugową przez Morze Czerwone. Głównym celem operacji ma być utrzymanie bezpieczeństwa w rejonie Morza Czerwonego, Zatoki Adeńskiej jak i w całym regionie oraz utrzymanie niezakłóconej żeglugi. Oprócz USA, udział w misji pierwotnie ogłosiły Bahrajn, Francja, Hiszpania, Holandia, Kanada, Norwegia, Seszele i Wielka Brytania. Aktualnie dołączają do nich kolejne kraje, choć nie wszystkie robią to jawnie, z obawy o militarną odpowiedź Huti przeciwko ich statkom.

Przydzielona do misji fregata ITS Virginio Fasan znajduje się w służbie od 2013 roku. Należy do serii okrętów powstałej w ramach Programu Europejskiej Wielozadaniowej Fregaty (ang. European multi-purpose frigate, franc. Frégate Européenne Multi-Mission, wł. Fregata Europea Multi-Missione, FREMM), który został uruchomiony w 2005 roku i jest jednym z głównych elementów francuskiego systemu zwalczania okrętów podwodnych (Anti-Submarine Warfare, ASW), acz we włoskim wariancie dysponują wyposażeniem do działań w ramach wariantu wielozadaniowego. W ramach tego przedsięwzięcia powstało 59 okrętów, których użytkownikami jest obecnie czwórka państw, Egipt, Francja Maroko i Włochy. Wśród przyszłych użytkowników wymienia się Indonezję i USA. Do tej serii należy także fregata ITS Antonio Marceglia (F597), która od lipca bierze udział w półrocznej misji Marynarki Wojennej Włoch (Marina Militare) pk. "Brilliant Shield", wpisującej się w ochronę "wschodniej flanki" NATO, gwarantując ochronę szlaków żeglugowych i wybrzeży państw należących do sojuszu, zapewniając także obronę przeciwlotniczą polskiego wybrzeża.

Okręt typu Carlo Bergamini ma 144,6 metra długości i 6 700 ton wyporności. Osiąga prędkość do 27 węzłów, a przy zachowaniu wynoszącej 15 osiąga zasięg działania wynoszący 6 800 mil morskich. Załoga liczy 199 oficerów i marynarzy. Kombinowany napęd dieslowo-gazowy stanowią turbina gazowa 32 MW General Electric/Avio LM2500+G4, dwa silniki elektryczne 2,5 MW Jeumont Electric, cztery generatory wysokoprężne, dwa wały napędzające śruby napędowe o regulowanym skoku oraz pędnik dziobowy o mocy 1 MW. W swoim wyposażeniu posiada aktywny układ skanowania elektronicznego Leonardo Kronos Grand Naval (MFRA), sonar holowany CAPTAS-4 i sonar kadłubowy UMS 4110 CL. Uzbrojenie okrętu stanowią system wyrzutni MBDA SYLVER A50 VLS dla 16 pocisków MBDA Aster 15 i 30, działo morskie Leonardo Otobreda 127/64 Vulcano, system artyleryjski obrony bezpośredniej Leonardo Oto Melara 76/62 mm Davide/Strales, dwa zdalne systemy uzbrojenia Leonardo Oto Melara/Oerlikon KBA 25/80 mm, osiem pocisków przeciwokrętowych MBDA Teseo\Otomat Mk-2/A, dwie potrójne wyrzutnie Leonardo (WASS) B-515/3 dla torped MU 90, a także dwa systemy broni sonicznej SITEP MASS CS-424. Okręt posiada też hangar na dwa śmigłowce np. SH90, a w skład załogi wchodzą piloci i obsługujący maszyny zespół naziemny.