Konosamentowe klauzule typu „master to sign B/L as presented” w świetle prawa angielskiego

Standardowe formularze umów czarterowych (np. NYPE form 1946 czy 1995 itp.) zawierają klauzule typu:„master to sign bills of lading as presented”, czy„master is to sign bills of lading [at any rate of freight] as presented by the charterer without prejudice to the charter”.

Wyładowanie ładunku w innym miejscu niż port przeznaczenia – analiza w świetle prawa angielskiego

Kluczowym warunkiem umowy przewozu („contract of affreightment”) jest dowiezienie i wydanie ładunku przez przewoźnika w porcie przeznaczenia (porcie wyładunkowym). Obowiązek ten w systemie common law ma charakter obowiązku bezwzględnego („absolute obligation”), z bardzo „krótką listą” okoliczności zwalniających przewoźnika z odpowiedzialności z tytułu naruszenia tego obowiązku.

Zastosowanie Reguł Hague-Visby z świetle prawa angielskiego

Reguły Hague-Visby (czyli „Międzynarodowa konwencja o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów”) z 1924 r. wraz z poprawkami z 1968 r. oraz 1979 r. stanowią w dalszym ciągu podstawową „legislacyjną bazę międzynarodową” do stosownych regulacji krajowych i umów przewozu ładunków morzem w międzynarodowym obrocie morskim. Nowsze próby legislacyjne w postaci tzw. Reguł Hamburskich z 1978 r. oraz Reguł Rotterdamskich z 2008 r. nie są w stanie, na chwilę obecną, podważyć dominacji Reguł Hasko-Visbijskich w szeroko poję

Wydanie ładunku bez okazania konosamentu za Letter of Indemnity (LOI)

Kolejne ciekawe orzeczenia sądu angielskiego w sprawie „The Songa Winds” dotyczące wydania ładunku bez konosamentu [B/L] za LOI.

Odpowiedzialność przewoźnika morskiego („sea carrier”) w świetle prawa angielskiego

Angielskie prawo precedensowe (common law) – historycznie podstawowe źródło prawa, ukształtowało podstawowe zasady odpowiedzialności przewoźnika morskiego w oparciu o podstawowy podział przewoźników na:1. Przewoźników publicznego (public carriers) oraz 2. Przewoźników prywatnych (private carriers).

Port załadunku statku – obowiązki przewoźnika

Precedens „E.L. Oldendorff & Co. GmbH v Tradax Export S.A.” („The Johanna Oldendorff”) [1973] AC 479 [1973] 2 Lloyd’s Rep. 285; podzielił cały proces wykonania umowy przewozu ładunków morzem (w ujęciu angielskim – szeroko pojętego „contract of affraightment”) na cztery zasadnicze etapy: 1. podróż statku do portu załadunku; 2. czynności załadunkowe; 3. podróż statku związaną z przewozem załadowanego ładunku do portu przeznaczenia; 4. wyładunek w celu wydania ładunku. W niniejszym opracowaniu zajmiemy się pierwszym et

Znaczenie dowodowe konosamentu w świetle prawa angielskiego

Historycznie pierwotna – a w relacji przewoźnik-dysponent ładunku (frachtujący-odbiorca ładunku) w dalszym ciągu funkcja podstawowa konosamentu – to funkcja potwierdzająca przyjęcie ładunku do przewozu oraz określająca stan ładunku na datę przyjęcia.

Zwłoka w płatności „hire” a prawo odstąpienia od umowy czarteru na czas – analiza sprawy „The Spar Capella”. Część II

W pierwszej części artykułu przedstawiliśmy stan faktyczny sprawy The Spar Capella oraz zasygnalizowaliśmy węzłowe problemy prawne, które na tym tle powstały.

Klauzule konosamentowe typu „weight and/or quantity unknown” w świetle prawa angielskiego

Art. III (4) Reguł Hague-Visby, potwierdzając zasady common law przewiduje, iż konosament stwarza domniemanie wzruszalne (prima facie evidence) przyjęcia przez przewoźnika ładunku w zakresie opisów deklaracji dotyczących znaków głównych potrzebnych do zidentyfikowania ładunku, liczby, ilości lub ciężaru oraz zewnętrznego stanu i wyglądu ładunku.

Dane ładunkowe zawarte w konosamencie – Art. III (3) Reguł Hague-Visby

Art. III (3) Reguł Hague-Visby 1924/1968 (w ujęciu COGSA 1971) wyznacza pewien bazowy zakres informacji, który winien być zawarty w konosamencie wydanym przez przewoźnika na żądanie frachtującego w ramach zawartej umowy przewozu ładunku (umowy frachtowej).