Reguły Hague-Visby 1924/1968/1979 [w zakresie inkorporowanym w UK – COGSA 1971 oraz Merchant Shipping Act 1981], potwierdziły w Art. III (3) (c) – iż frachtujący (shipper) jest uprawniony do żądania od przewoźnika wydania konosamentu określającego, między innymi, zewnętrzny stan i wygląd ładunku („the apparent order and condition of the goods”).
Kluczową i historycznie jako pierwszą funkcją konosamentu [zob. Konosament [„bill of lading”] i jego rozwój historyczny w świetle prawa angielskiego] – było i jest potwierdzenie przez przewoźnika przyjęcie ładunku do przewozu.
Historycznie, w procesie kształtowania się konosamentu („bill of lading”) to właśnie ta funkcja „recipt of the received goods” – była pierwszą, która zapoczątkowała wydawanie dokumentu przewozowego, [zob: Konosament [„bill of lading”] i jego rozwój historyczny w świetle prawa angielskiego].
Prawo angielskie, przyjmuje trzy bazowe warunki, których spełnienie jest konieczne do rozpoczęcia liczenia przestojowego (lay-time/lay-days)
W historycznym rozwoju – konosament („bill of lading”; „B/L”) – jako dokument przewozowy ukształtowany został, jako swoisty dokument realizujący trzy funkcje: 1) potwierdzający przyjęcie ładunku do przewozu; 2) będący dowodem warunków umowy przewozu; 3) stanowiący swoisty papier wartościowy.
Mając na względzie fakt, iż na podstawie warunków umowy czarteru na czas, czarterujący uzyskuje niezwykle szeroki zakres uprawnień do dysponowania statkiem i jego załogą, kluczowym zagadnieniem, jawi się kwestia uregulowania charakteru i zakresu ewentualnej odpowiedzialności odszkodowawczej czarterujących z tytułu ewentualnych szkód poniesionych przez armatora w związku z realizacją przedmiotowych uprawnień czarterującego.
W celu prawidłowego zrozumienia współczesnego charakteru prawnego i funkcji konosamentu („bill of lading”; „B/L”) w angielskim systemie prawnym (w systemie common law) koniecznym jest zapoznanie się z ewolucją historyczną i funkcjonalną tego dokumentu przewozowego.
Rok 2020 obfitował w wydarzenia i zjawiska makroekonomiczne, mające bezpośredni wpływ na światowy shipping i międzynarodowy obrót portowo-morski.
Rok 2020, przy wszystkich swoich turbulencjach i wyzwaniach rzuconych międzynarodowemu obrotowi portowo-morskiemu, przyniósł też orzeczenie, którego możliwe implikacje, środowisko armatorów „all over the world” przyjęło z wielkimi nadziejami.
Podpisanie w dn. 30 grudnia 2020 „EU – UK Trade and Cooperation Agreement” („TCA”), ustalającego zasady nowego ładu gospodarczego, finansowego i prawnego [tzw. „post-Brexit trade deal”], który ma obowiązywać od 01.01.2021 stanie się z pewnością przedmiotem wielu analiz i komentarzy.
Dzień Dostawcy MFW Bałtyk 2 i 3 już we wrześniu
Ciężki dzień dla żeglugi na Morzu Czerwonym. Huti zaciekle atakowali statki. Kolejny został uszkodzony
European Energy zainteresowane rozwojem zielonych paliw w ramach polskiego programu offshore
Utworzenie parku narodowego w Dolinie Dolnej Odry ma wspierać turystykę i ochronę przyrody
Pekao: przy utrzymaniu wysokich cen transportu morskiego inflacja bazowa będzie wyższa o 0,3 pkt. proc.
PERN przyśpiesza w obsłudze cystern kolejowych