Konosament jako dowód przyjęcia ładunku

Bazowy opis ładunku sprowadza się do opisu zewnętrznego stanku ładunku, jego ilości, charakteru, znaków głównych niezbędnych do stwierdzenia tożsamości ładunku lub jego opakowań. Reguły Hague-Visby 1924/1968 – potwierdzając i systematyzując niejako dotychczasową praktykę w tym zakresie – przewidziały w Art. III (3), iż przewoźnik powinien, po przyjęciu ładunku w swoją pieczę, wydać na żądanie frachtującego („shipper”) konosament określający

Umowne wyłączenia odpowiedzialności przewoźnika („contractual excepted perils”) – analiza w świetle prawa angielskiego

W ujęciu historycznym zobowiązanie przewoźnika morskiego do przewiezienia ładunku na podstawie konosamentu miało charakter zobowiązania absolutnego („absolute undertaking”). Jak to zostało ujęte przez sędziego Kelly (CB) w precedensie „Kay v Wheeler” (1867) LR 2 CP 302 – „The question we have to determine depends on the contract between the parties contained in the bill of lading. That, after stating that certain goods have been shipped in good order and condition, binds the defendants to deliver them in like good order an

Konosament a umowa czarteru – wybrane zagadnienia. Analiza w świetle prawa angielskiego. Cz. 3

Poczynając od precedensu z 1888 r. „Leduc v Ward” [(1888), 20 Q.B.D. 475], w którym potwierdzono zasadę prawną, iż w przypadku przeniesienia konosamentu (konosamentu na zlecenie lub na okaziciela) na osobę trzecią – „the bill of lading must be considered to contain contract”.

Konosament a umowa przewozu w świetle prawa angielskiego Cz. 2.

Niniejsza publikacja jest kontynuacją artykułu, który ukazał się na portalu "Gospodarka Morska" w dniu 8 lipca br.

Instytucja „frustration” w kontekście umów frachtowych na gruncie prawa angielskiego. Cz. 2.

Niniejszy tekst stanowi kontynuację artykułu, który ukazał się na portalu "Gospodarka Morska" w dniu 16 czerwca 2017 r.

Wady oświadczenia woli („misrepresentation”) w systemie prawa angielskiego

Teoria wad oświadczenia woli, mogącej skutkować uznaniem zawartej umowy (umowy frachtowej) za nieważną, możliwością odstąpienia od umowy, jej rozwiązaniem czy też możliwością wystąpienia z roszczeniem odszkodowawczym z tego tytułu – mając niezwykle istotne znaczenie praktyczne, została bardzo szczegółowo rozbudowana w systemie prawa angielskiego.

Zawarcie umowy pod wpływem błędu w świetle prawa angielskiego. Część V

Zgodnie z ogólnymi zasadami angielskiego prawa kontraktowego – umowa frachtowa będzie, z mocy prawa uznania za nieważną („void at common law”), jeżeli obie strony umowy działały w błędnym przeświadczeniu co do stanu faktycznego i prawnego istotnego dla zawieranej aktualnie umowy („Brennan v. Bolt Burdon” z 2004 roku).

Umowa frachtowa („Contract of Affreightment”) – w świetle prawa angielskiego. Część III

Niniejszy artykuł, jest trzecią częścią opracowania dotyczącego umowy frachtowej w świetle prawa angielskiego.

Umowa frachtowa („Contract of Affreightment”) – w świetle prawa angielskiego. Część II

Niniejszy artykuł, jest drugą częścią opracowania dotyczącego umowy frachtowej w świetle prawa angielskiego.

Umowa frachtowa („Contract of Affreightment”) - w świetle prawa angielskiego. Część I.

Codzienna praktyka obrotu morskiego posługuje się nagminnie angielskim sformułowaniem „contract of affreightment” (umowa frachtowa). Kiedy jednak przychodzi konieczność doprecyzowania tego pojęcia napotyka się równie nagminne i daleko idące rozbieżności i przejawy braku pewnego rozumienia tego pojęcia. Po części przyczyna tego stanu rzeczy tkwi w głębokich często różnicach systemowych poszczególnych ustawodawstw morskich po części zaś w braku jednolitej, uznanej jurydycznie i doktrynalnie definicji tego terminu.