Czarter na podróż – termin dopłynięcia do portu załadunku" [Część II]

Forma swoistego kompromisu kontraktowego pomiędzy stronami umowy czarteru na podróż - przewoźnikiem i czarterującym (frachtującym) jest przyjmowana do zapisów czarteru tzw. „cancelling clause”, a więc odrębnego ustalenia umownego zgodnie z którym, czarterujący ma prawo do odstąpienia od umowy (skancelowania czarteru), jeżeli statek nie dopłynie w pełnej gotowości nawigacyjnej i ładunkowej, w wyznaczonym czasie („cancelling date”) „The purpose of the cancelling clause is to give the charterer certainly” (za Scrutton).

Czarter na podróż – termin dopłynięcia do portu załadunku [Część I]

Dopłynięcie do portu załadunku („preliminary voyage to the port of loading”) stanowi (za znanym sformułowaniem Lorda Diplock z „The Johanna Oldendorff” [1973] 2 Lloyd’s Rep. 285], pierwszy z czterech etapów realizacji czarteru na podróż. Umowy czarteru różnią się zasadniczo, w ujęciu terminu, w którym statek powinien dopłynąć do portu załadunku. Od niezwykle precyzyjnych ustaleń umownych („the vessel will be in […] by 1st July”) poprzez bardziej ogólnikowe sformułowania typu „expected ready to load” poprzez całkowite ominięcie te

Czarter na podróż – wstępna podróż do portu załadunku

W przypadku nowego zafrachtowania, rzadko się zdarza, iż statek będący przedmiotem czarteru jest już w porcie załadunku przewidziany, zawartym właśnie czarterem na podróż.

Czarter – "safe port". Część III

W części pierwszej Czarter - "safe port" Część I oraz w części drugiej Czarter – „safe port”. Część II podjęliśmy próbę wyjaśnienia jednego z najważniejszych elementów każdej umowy frachtowej (czarteru na podróż, czarteru na czas) – pojęcia „bezpiecznego portu”.

Konosament – deklaracja dotycząca zewnętrznego stanu ładunku

System prawa angielskiego (common law), bardzo wyraźnie rozróżnia zakres obowiązków przewoźnika, związanych z wystawieniem i wydaniem konosamentu, w zależności od typu ładunkowej deklaracji konosamentowej.

Konosament – deklaracja dotycząca stanu ładunku – LOI

Reguły Hague-Visby 1924/1968/1979 [w zakresie inkorporowanym w UK – COGSA 1971 oraz Merchant Shipping Act 1981], potwierdziły w Art. III (3) (c) – iż frachtujący (shipper) jest uprawniony do żądania od przewoźnika wydania konosamentu określającego, między innymi, zewnętrzny stan i wygląd ładunku („the apparent order and condition of the goods”).

Morska Energetyka Wiatrowa na świecie – cz. 1 USA

W poprzednich swoich artykułach, tematycznie związanych z morskimi farmami wiatrowymi na polskich obszarach morskich, autorzy zwracali uwagę na fakt, iż inwestycje te obarczone są m.in. pewnymi brakami legislacyjnymi, mogącymi skutecznie opóźnić budowę MFW na polskich obszarach morskich oraz z braku doświadczenia polskich inwestorów w tego rodzaju inwestycjach, pewnymi „chorobami wieku młodzieńczego”.

Konosament [„bill of lading”] potwierdzający przyjęcie określonej ilości ładunku do przewozu [„receipt as to quantity”]

Historycznie, w procesie kształtowania się konosamentu („bill of lading”) to właśnie ta funkcja „recipt of the received goods” – była pierwszą, która zapoczątkowała wydawanie dokumentu przewozowego, [zob: Konosament [„bill of lading”] i jego rozwój historyczny w świetle prawa angielskiego].

Czarter na podróż - nota gotowości (NOR)

Prawo angielskie, przyjmuje trzy bazowe warunki, których spełnienie jest konieczne do rozpoczęcia liczenia przestojowego (lay-time/lay-days)

Konosament (bill of lading) – funkcja potwierdzenia przyjęcia ładunku do przewozu [„receipt for the goods shipped”]

W historycznym rozwoju – konosament („bill of lading”; „B/L”) – jako dokument przewozowy ukształtowany został, jako swoisty dokument realizujący trzy funkcje: 1) potwierdzający przyjęcie ładunku do przewozu; 2) będący dowodem warunków umowy przewozu; 3) stanowiący swoisty papier wartościowy.