Procedura podwójnego konosamentu z perspektywy spedytora morskiego

Transport morski należy do gałęzi gospodarki, w której ważną, jeżeli nie najważniejszą kwestią jest dobór odpowiednich procedur, a co za tym idzie - emisji dokumentów transportowych. Przez "odpowiednie" należy rozumieć procedury, które zagwarantują wszystkim podmiotom zaangażowanym w transport realizację ich partykularnych uprawnień.

Reguły Hasko-Visbijskie w nowoczesnym transporcie morskim

Przewóz ładunku drogą morską niesie ze sobą doniosłe znaczenie w rozwoju światowych stosunków gospodarczych. Cechuje go przeważnie międzynarodowy charakter działania, realizacja w warunkach silnej konkurencji jak i w warunkach szczególnego ryzyka, które wynika bezpośrednio z zagrożeń na morzu. Różnorodność podmiotów uczestniczących w przewozie ładunku drogą morską wpływa tym samym na złożone stosunki prawne między nimi. Niezbędnym stało się unormowanie tak skomplikowanych powiązań na arenie międzynarodowej.

Morski list przewozowy – charakter prawny i funkcje w transporcie morskim

W opublikowanym w ostatnim czasie artykule dotyczącym procedury zwolnienia ładunku w przypadku zagubienia dokumentów przewozowych, zasygnalizowana została konieczność odróżnienia Konosamentu od Morskiego Listu Przewozowego. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie charakteru prawnego Morskiego Listu Przewozowego oraz jego funkcji w transporcie morskim.

Reguły INCOTERMS 2010 w praktyce

INCOTERMS (ang. International Commercial Terms) bądź Międzynarodowe Reguły Handlu to zbiór międzynarodowych reguł oraz zasad określających warunki sprzedaży, które ze względu na globalny charakter transportu towaru są stosowane na całym świecie. Reguły INCOTERMS odnoszą się do Konwencji Narodów Zjednoczonych o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów sporządzonej w Wiedniu dnia 11 kwietnia 1980 r. (tzw. Konwencja wiedeńska). Pierwszy zbiór reguł INCOTERMS został opublikowany w 1936 r. przez Międzynarodową Izbę Handlową z siedzib

Zagubiony konosament a procedura zwolnienia ładunku

Transport morski odgrywa w dzisiejszych czasach zasadniczą rolę. Zapewnia przede wszystkim swobodny i w zasadzie nieograniczony obrót handlowy, z najniższym jednocześnie kosztem jednostkowym przewożonego ładunku. Przewóz ładunku morzem odbywa się najczęściej na podstawie konosamentu lub morskiego listu przewozowego. Mając na uwadze fakt, iż przez światowe porty rokrocznie przewijają się tysiące statków zdarzają się sytuacje w których konosament (ang. Original Bill of Lading- skrót: OBL) zostaje zagubiony, zniszczony lub utracony

Sytuacja prawna odbiorcy ładunku w transporcie morskim

W nawiązaniu do opublikowanego w ostatnim czasie artykułu dotyczącego odpowiedzialności spedytora, w poniższej publikacji opiszemy prawa i obowiązki kolejnego podmiotu występującego w procesie przewozu towarów drogą morską, a mianowicie odbiorcy ładunku/towaru.

Odpowiedzialność spedytora w transporcie morskim

W ostatnim czasie obserwujemy dynamiczny rozwój branży transportowej. Z roku na rok powiększa się liczba podmiotów (zarówno osób fizycznych, jak i prawnych) zajmujących się szeroko pojętym transportem towarów. W idealnym układzie przedmiotowa kwestia powinna zostać maksymalnie uproszczona, to znaczy: klient zleca podmiotowi profesjonalnemu transport towaru z punktu A do punktu B. Zawierana jest stosowna umowa, a następnie po kilku dniach/tygodniach towar znajduje się w miejscu wskazanym przez klienta. Niestety rzadko kiedy mamy d

VIII Ogólnopolska Konferencja Prawa Morskiego już w kwietniu

11 kwietnia 2019 roku na Wydziale Prawa i Administracji UG odbędzie się VIII Ogólnopolska Konferencja Prawa Morskiego „Przewóz ładunku drogą morską” organizowana przez Katedrę Prawa Morskiego WPiA oraz Europejskie Stowarzyszenie Studentów Prawa ELSA Gdańsk.

Zdatność statku do żeglugi („seaworthiness”) w świetle Reguł Hague-Visby i prawa angielskiego

Reguły Haskie z 1924r., a w ślad za nimi ich angielski odpowiednik COGSA 1924 (Carriage of Goods by Sea Act 1924), jak również poprawki do tych Reguł z 1968 r. – zwane Regułami Visby (z odpowiednikiem brytyjskim – COGSA 1971) wprowadziły nową regulację dotyczącą zdatności statku do żeglugi.

Czarterujący jako przewoźnik kontraktowy w umowie przewozu na podstawie konosamentu

W praktyce współczesnego handlu morskiego, w której „łańcuch” czarterów (a precyzyjniej „pod-czarterów”) wydłuża się coraz bardziej. Armator traci często, de facto, kontrolę nad warunkami umowy przewozu przyjętymi w kolejnych „pod-czarterach”. Dochodzi więc często do sytuacji w której poza np. głównym czarterem na czas (pomiędzy armatorem a czarterującym „A”) mamy następnie pod-czarter na czas (pomiędzy czarterującym A i B), a następnie czarter na podróż (pomiędzy czarterującym B i C), gdzie czarterujący C (w ramach posiadanych u