Zgodnie z umową – czarterem na czas („time charter”) z dn.02.07.2010r. na formularzu NYPE (ze zmianami) – armator Dry Bulk Handy Holdings Inc („disponent owners”) wyczarterował masowiec (58 000 mt supramax bulk carrier) m/v Bulk Uruguay do czarterujących – Geden Operations Ltd. – na okres ok. 35 – 37 miesięcy przy stawce hire USD 18 500 za dzień. Umowa została zawarta, kiedy statek był w trakcie budowy z przewidywaną datą dostawy na rok 2011.
Zgodnie z ogólną teorią angielskiego prawa morskiego – umowa przewozu ładunku morzem określona jest zbiorczą nazwą umowy frachtowej („contract of affreightment”).
Podstawową konsekwencją wystawienia konosamentu w umowie przewozu ładunku jest, fakt iż przewoźnik obowiązany jest wydać ładunek w porcie przeznaczenia wyłącznie legitymowanemu posiadaczowi konosamentu.
Podstawowym, wyjściowym obowiązkiem armatora w umowie frachtowej jest „to proceed to a port and there load” [„Nelson v Dahl” (1879) 12 Ch.D. 568].
Zanim przejdziemy do omówienia kluczowych orzeczeń roku 2017, jedna ważna uwaga interpretacyjna. Pisząc „orzecznictwo angielskie” – należy pamiętać, iż obejmuje ono, niezależnie od swoich „lokalnych”, daleko często idących, rozbieżności szeroką gamę „common law jurisdictions” Anglii, Walii, Singapuru, Australii, Hongkongu czy wreszcie Kanady i USA.
Przedmiotem niniejszego opracowania jest orzeczenie wydane w dniu 18.05.2018 r. przez Sąd Gospodarczy w Londynie w sprawie „Agile Holdings Corporation v Essar Shipping Ltd” (The „Maria”) – QBP (London Circt Comm Ct) (HHJ Waksman QC) [2018] EWHC 1055 (Comm).
Arbitraż w Londynie [London Arbitration 3/18 – [2018] 995LMLN1] przyniósł ciekawe orzeczenie rozstrzygające dwie istotne kwestie związane z czarterem na podróż.
Przypadki naruszenia umowy („breach of contract”) zarówno te przewidziane w umowie, jak i te powstałe w związku z realizacją danego zobowiązania umownego, są elementem składowym codziennego obrotu morskiego. Aczkolwiek nagminność występowania tego pojęcia, wcale nie przekłada się na jego powszechne, prawidłowe rozumienie.
U podstaw zawarcia umowy przewozu (contract of affreighment) leży podstawowy cel tej transakcji – przewóz określonego umową ładunku w danej relacji transportowej (port załadunku - port wyładunku).
Angielski Sąd Apelacyjny przyniósł ciekawe rozstrzygniecie prawne w sprawie „Vinnlustodin HF and another v Sea Tank Shipping A S” („The Aqasia”) – Court of Appeal [2018] EWCA Civ 276-22.02.2018 r.
Tunel pod Martwą Wisłą w Gdańsku zostanie zamknięty w nocy z soboty na niedzielę
Podatki marynarskie: od 1 lipca 2024 roku sprzedaż na platformach internetowych a skutki podatkowe
Przeładunki kontenerów w Chinach w górę
Rosyjski statek wpłynął na wody terytorialne Finlandii
Szwecja. Wszczęto procedurę ochrony wraku odkrytego przez Polaków
Wielki wyciek substancji ropopochodnej na Motławie powstrzymany. Możliwy powrót żeglugi