Naruszenie umowy („breach of contract”) w świetle prawa angielskiego

Przypadki naruszenia umowy („breach of contract”) zarówno te przewidziane w umowie, jak i te powstałe w związku z realizacją danego zobowiązania umownego, są elementem składowym codziennego obrotu morskiego. Aczkolwiek nagminność występowania tego pojęcia, wcale nie przekłada się na jego powszechne, prawidłowe rozumienie.

Konosamentowe klauzule typu „master to sign B/L as presented” w świetle prawa angielskiego

Standardowe formularze umów czarterowych (np. NYPE form 1946 czy 1995 itp.) zawierają klauzule typu:„master to sign bills of lading as presented”, czy„master is to sign bills of lading [at any rate of freight] as presented by the charterer without prejudice to the charter”.

Interpretacja klauzuli – „to proceed to a safe Port” w świetle prawa angielskiego

Jeżeli umowa czarteru (zarówno czarteru na czas jak i czarteru na podróż), expressis verbis, przewiduje, iż statek winien zawinąć do bezpiecznego portu lub nabrzeża, który będzie wyznaczony przez czarterującego („a ship shall go to a safe port or berth to be nominated or ordered by the charterer”), wówczas wynikają z takiego zapisu daleko idące skutki prawne dla czarterującego.

Większy prom na Bornholm szybciej niż planowano?

Duński operator promowy Faergen, obecnie obsługujący połączenia na Bornholm, na nieco ponad dwa miesiące przed zmianą operatora połączeń promowych na duńską wyspę, planuje czarter promu.

Port załadunku statku – obowiązki przewoźnika

Precedens „E.L. Oldendorff & Co. GmbH v Tradax Export S.A.” („The Johanna Oldendorff”) [1973] AC 479 [1973] 2 Lloyd’s Rep. 285; podzielił cały proces wykonania umowy przewozu ładunków morzem (w ujęciu angielskim – szeroko pojętego „contract of affraightment”) na cztery zasadnicze etapy: 1. podróż statku do portu załadunku; 2. czynności załadunkowe; 3. podróż statku związaną z przewozem załadowanego ładunku do portu przeznaczenia; 4. wyładunek w celu wydania ładunku. W niniejszym opracowaniu zajmiemy się pierwszym et

Czarter na czas – odszkodowania z tytułu rozwiązania umowy przed upływem terminu

Nie trzeba było długo czekać na praktyczne zastosowanie zasad przyjętych przez precedens Sądu Apelacyjnego w sprawie „The Spar Capella, The Spar Vega and The Spar Draco” [2016] 2 Lloyd’s Rep. 447.

Różnice w warunkach umownych przewidziane w konosamencie i umowie czarteru – analiza w świetle prawa angielskiego

W przypadku, w którym na podstawie umowy czarteru (lub kolejnych podczarterów) wystawiony zostaje konosament, mamy do czynienia z dwiema odrębnymi umowami. Pierwsza - umowa czarteru (czarteru na podróż, na czas lub umowy czarteru typu hybrydowego) – jest umową, której warunki kontraktowe wiążą armatora („shipowner”) oraz czarterującego („charterer”).

Oznaczenie tożsamości przewoźnika w konosamencie – analiza w świetle prawa angielskiego

W przypadku w którym konosament zostaje wydany na podstawie lub w związku z umową czarteru powstaje zasadniczy problem, mianowicie: kogo należy uznać za przewoźnika („carrier”) konosamentowego – armatora statku („owner”) czy tez czarterującego. To pytanie jest kluczowe dla frachtującego („shipper”), innego niż czarterujący, który jest w posiadaniu takiego konosamentu, jak też dla innego legitymowanego posiadacza konosamentu (indosatariusza – „holder B/L”), na którego przeniesiony został konosament. Osoby te („shipper lub „

Konosament a umowa czarteru – klauzule inkorporacyjne. Cz. 4

Powszechna praktyka inkorporowania do konosamentowych warunków przewozowych postanowień umowy czarterowej wypracowała wielką różnorodność konkretnych konosamentowych klauzul inkrorporacyjnych.

Konosament a umowa czarteru – wybrane zagadnienia. Analiza w świetle prawa angielskiego. Cz. 3

Poczynając od precedensu z 1888 r. „Leduc v Ward” [(1888), 20 Q.B.D. 475], w którym potwierdzono zasadę prawną, iż w przypadku przeniesienia konosamentu (konosamentu na zlecenie lub na okaziciela) na osobę trzecią – „the bill of lading must be considered to contain contract”.