W większości konosamentowych umów frachtowych, lub nawet szerzej, wszelkich umów frachtowych, pojawiają się postanowienia umowne o tajemniczej nazwie „Himalaya Clause” (lub „Himalaya Provision”). Czym są tego typu postanowienia umowne i jakie wywołują skutki prawne (dla których to właśnie skutków są wprowadzane do umów przewozowych)?
W części I Czarter na podróż – załadunek, wybrane zagadnienia rozpoczęliśmy rozważania dotyczące różnych rozwiązań, przyjętych w umowach czarteru na podróż, związanych z delimitacją praw, obowiązków i odpowiedzialnością odnoszącą się do szeroko pojętych czynności za/wyładunkowych pomiędzy stronami umowy - armatorem/przewoźnikiem a czarterującym/frachtującym.
Konosament, jako dokument przewozowy, spełnia niezwykle istotną rolę, między innymi, w ewidencjonowaniu i dokumentacyjnym potwierdzaniu wszelkich danych ładunkowych, towaru, który jest przedmiotem przewozu a szerzej transakcji handlowych w międzynarodowym obrocie gospodarczym.
Importerzy, przygotowując się do organizacji dostaw wina i innych napojów z różnych miejsc na świecie, stają przed wyborem odpowiedniej metody ich wysyłki. Kiedy ładunek nie wystarczy do wypełnienia całego kontenera, najlepszym rozwiązaniem w transporcie morskim jest LCL. Hillebrand Gori, specjalizujący się w organizacji globalnych łańcuchów dostaw dla beverage, przygotował krótki przewodnik na temat LCL - na czym polega i dlaczego może być idealnym wyborem dla firmy winiarskiej.
Strony konosamentowej umowy frachtowej (tj. umowy przewozu ładunku morzem na podstawie konosamentu), przewoźnik i frachtujący/legitymowany posiadacz konosamentu, podejmują czasem próbę wprowadzenia do warunków konosamentowych, postanowienia, zgodnie z którym, przewoźnik może być zwolniony z odpowiedzialności odszkodowawczej, nawet w przypadku wydania ładunku bez konosamentu. Czy tego typu postanowienia umowne są skuteczne prawnie w świetle prawa angielskiego?
Wydanie czy przekazanie ładunku przez frachtującego („shipper”) przewoźnikowi („carrier”) do przewozu w ramach konosamentowej umowy frachtowej (umowy o przewóz ładunku na podstawie konosamentu), często poprzedzone jest wydaniem przez przewoźnika specyficznego dokumentu przewozowego zwanego „kwitem sternika” („mate’s receipt”).
Samo pojęcie „konosament bezpośredni” („through bill of lading”) jest pojęciem równie często używanym, co wysoce nieprecyzyjnym i wysoce dowolnie definiowanym.
28.04.2022, Sędzia Moulder (High Court of Justice, OBD) wydał orzeczenie w sprawie „Unicredit Bank A.G. v Euronav N.N.” [2022] EWHC 957 (Comm).
W tradycyjnym ujęciu common law, proces załadunku traktowany jako wspólna operacja logistyczna frachtującego („shipper”) lub czarterującego („charterer”) oraz armatora/przewoźnika („shipowner/carrier”).
Parę lat temu publikowaliśmy obszerny komentarz do orzeczenia District Court of New South Wales – w sprawie Australian Capital Pty. Ltd. v Freight Solution (VIC) Pty. Ltd. [2017] Konosament spedycyjny („freight forwarder’s B/L”) – ostrzeżenie dla spedytora. Kanwą orzeczenia była kwestia spedytorów i ich udziału w wystawianiu konosamentów. Jako że kwestia ta powraca bardzo często, zarówno w zapytaniach klientów ale też w wielu prowadzonych przez nas sprawach, zasadnym wydaje się powrócenie do tej kwestii.
Bruksela zatwierdza pomoc publiczną dla projektów MFW Bałtyk 2 i 3
Vestas ze stratą operacyjną, chociaż popyt na turbiny wciąż rośnie
Siły USA zatopiły dwie łodzie bojowników Huti
Grecki tankowiec trzykrotnie zaatakowany na Morzu Czerwonym
Sukcesy polskich żeglarzy – 12 medali na mistrzostwach świata i Europy
Zdaniem niemieckich służb Nord Stream wysadził Ukrainiec mieszkający w Polsce. Według polskich władz... wyjechał z kraju