Czarterujący jako przewoźnik kontraktowy w umowie przewozu na podstawie konosamentu

W praktyce współczesnego handlu morskiego, w której „łańcuch” czarterów (a precyzyjniej „pod-czarterów”) wydłuża się coraz bardziej. Armator traci często, de facto, kontrolę nad warunkami umowy przewozu przyjętymi w kolejnych „pod-czarterach”. Dochodzi więc często do sytuacji w której poza np. głównym czarterem na czas (pomiędzy armatorem a czarterującym „A”) mamy następnie pod-czarter na czas (pomiędzy czarterującym A i B), a następnie czarter na podróż (pomiędzy czarterującym B i C), gdzie czarterujący C (w ramach posiadanych u

Oznaczenie tożsamości przewoźnika w konosamencie – analiza w świetle prawa angielskiego

W przypadku w którym konosament zostaje wydany na podstawie lub w związku z umową czarteru powstaje zasadniczy problem, mianowicie: kogo należy uznać za przewoźnika („carrier”) konosamentowego – armatora statku („owner”) czy tez czarterującego. To pytanie jest kluczowe dla frachtującego („shipper”), innego niż czarterujący, który jest w posiadaniu takiego konosamentu, jak też dla innego legitymowanego posiadacza konosamentu (indosatariusza – „holder B/L”), na którego przeniesiony został konosament. Osoby te („shipper lub „

Do tego może doprowadzić redukcja załóg na statkach (wideo)

Ograniczanie liczebności załóg statków to coraz powszechniejsza tendencja wśród armatorów. Z tym zjawiskiem próbują walczyć związki zawodowe oraz stowarzyszenia profesjonalne marynarzy i oficerów marynarki handlowej, m.in. Nautilus International (dawny NUMAST) czy Norsk Sjøoffisersforbund. To właśnie ta norweska organizacja przygotowała kampanie społeczną, w której zwraca uwagę na ten problem.