Niepotrzebne ryzyko jako przesłanka zwolnienia ubezpieczyciela z odpowiedzialności za wypadek morski

W przypadku poniesienia szkody przez ubezpieczonego, w interesie ubezpieczyciela leży wykazanie przyczyn eliminujących jego odpowiedzialność. Zasada ta, naturalnie, będzie miała zastosowanie również w przypadku ubezpieczeń morskich. Przyjrzyjmy się zatem orzeczeniu Sądu cywilnego na Malcie, który rozpatrywał ciekawy przypadek ubezpieczeniowy w sprawie zawisłej przed nim z powództwa AJD Tuna Ltd (dalej: Ubezpieczony) przeciwko Cytadeli Insurance Plc (dalej: Ubezpieczyciel).

Rozszerzenie odpowiedzialności prokurentów spółek

Od 01 stycznia 2016 roku zaczną obowiązywać nowe regulacje prawne, a znaczna cześć dotychczasowych aktów prawnych ulegnie zmianom. Zmiany te są efektem, tego iż dnia 9 czerwca 2015 roku, Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej podpisał nową ustawę regulującą prawo restrukturyzacyjne. Co więcej, na skutek wprowadzenia wyżej wymienionej ustawy, zmianom podlegać będą dotychczasowe przepisy mające kluczowe znaczenie dla przedsiębiorców, prowadzących działalność gospodarcza w formie spółek prawa handlowego.

Wzrasta odpowiedzialność armatora za wyrządzone szkody

Odpowiedzialność amarantowa za wyrządzone szkody wzrasta o 51 proc. Wchodzą w życie poprawki do protokołu z 1996 r. do Międzynarodowej Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie (sporządzonej w Londynie w 1976 r.). Zwiększenie sum wypłacanych z tytułu roszczeń morskich zapewni lepszą ochronę podmiotów ubiegających się o nie.

Zawilgocenie ładunku a odpowiedzialność przewoźnika

5 marca angielski High Court of Justice orzekł wyrokiem w sprawie Volcafe i inni przeciwko CSAV. Rozstrzygnięcie sądu, być może nieco kontrowersyjne dla niektórych, ma niebagatelny wpływ na spory dotyczące szkód na ładunku przewożonym w kontenerach, powstałych wskutek jego zawilgocenia.

Zmiany w Konwencji o pracy na morzu (MLC 2006). Część II. Odpowiedzialność finansowa armatorów z tytułu śmierci i szkody na osobie

Niniejszy artykuł stanowi drugą część opisu zmian do Konwencji z 2006 r. o pracy na morzu (MLC) przyjętych na 103. Konferencji Międzynarodowej Organizacji Pracy. W poprzedniej części omówione zostały zmiany Konwencji w zakresie prawa repatriacji pozostawionych marynarzy. Niniejszy artykuł dotyczy równie istotnych zmian, bowiem dotyczących odpowiedzialności finansowej armatorów z tytułu śmierci i szkód na osobie.