Holenderskie porty zapłacą podatek

Zgodnie z orzeczeniem Komisji Europejskiej, Holandia musi znieść zwolnienia od płacenia podatku od dochodów przedsiębiorstwa w przypadku sześciu portów morskich: w Rotterdamie, Amsterdamie, Zeeland, Den Helder, Groningen i Moerdijk.

Fundusze inwestycyjne zamknięte mogą nie chronić przed CFC

Od 1 stycznia 2015 r. ustawy o podatkach dochodowych przewidują dodatkowe źródło przychodu polskich rezydentów podatkowych, w postaci dochodów zagranicznych spółek kontrolowanych (ang. Controlled Foreign Companies, CFC). Jednym z sugerowanych dotychczas rozwiązań w zakresie optymalizacji dochodów CFC było przeniesienie przez polskiego rezydenta podatkowego udziałów lub akcji takich spółek do funduszu inwestycyjnego zamkniętego [dalej: „FIZ”], w zamian za wydanie podatnikowi przez FIZ tzw. certyfikatów inwestycyjnych. Efekt

Konwencja Ateńska 1974 – przedawnienie roszczeń regresowych z tytułu uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia[1]

26.08.2008 roku strona powodowa doznała ciężkiego uszkodzenia kręgosłupa, w czasie wycieczki łodzią hybrydową (rigid inflatable boat „RIB”)[2] „Celtic Pioneer” po Kanale Bristolskim. Wycieczka była częścią imprezy integracyjnej zorganizowanej przez pracodawcę strony powodowej.

Szeroki zakres 0% stawki VAT dla usług stoczniowych

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług [dalej: „VatU”], usługi świadczone na obszarze portów morskich, polegające na obsłudze środków transportu morskiego lub służących bezpośrednim potrzebom ich ładunków, podlegają opodatkowaniu według 0% stawki VAT

Konosament („Congenbill”) – skuteczność inkorporacji klauzuli dotyczącej prawa i jurysdykcji angielskiej - analiza sprawy „The Channel Ranger[1]”

Masowiec „Channel Ranger” został wyczarterowany przez właścicieli statku na tzw. „trip charter” (hybrydowa forma czarteru na podróż, w którym zryczałtowana opłata frachtowa, zastąpiona zostaje płatnością „hire” – ustaloną na okres trwania podróży) a następnie podczarterowany w ramach standardowego czarteru na podróż („voyage charter”)

Interpretacja klauzuli czarterowej „ship-to-ship” w świetle prawa angielskiego. Analiza sprawy – „The Falkonera” [1]

Statek „Falkonera” – super-zbiornikowiec (VLCC) został wyczarterowany przez armatora („owners”) czarterującemu („charterers”) na jedną podróż (czarter na czas – „voyage charter”) do przewozu ropy z Yemenu do „1-2 ports far east”. Umowa czarteru nie była podpisana przez strony ale zgodnie z ustalonym „fixture recap” oparta była na formularzu BPVOY 4 [2] z uzupełnieniami i poprawkami.

UWAGA: Pierwsze korzystne orzeczenie NSA w sprawie ulgi abolicyjnej dla marynarzy

W jednej ze spraw prowadzonych przez Kancelarię, dnia 02.12.2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż prawo do ulgi abolicyjnej PRZYSŁUGUJE polskiemu marynarzowi, który NIE ZAPŁACIŁ podatku zagranicą w związku z dochodami uzyskanymi z pracy najemnej na statkach eksploatowanych przez armatora norweskiego w roku 2014.

Ulga abolicyjna, a przedawnienie zobowiązań podatkowych

Z uwagi na fakt, iż na przestrzeni ostatnich kilku tygodni pojawiły się bardzo niepokojące sygnały dotyczące błędnej wykładni przepisów regulujących prawo do ulgi abolicyjnej dla marynarzy przez niektóre organy podatkowe w Polsce, wielu podatników ma wątpliwość do kiedy aparat skarbowy w Polsce ma prawo weryfikować zeznania PIT złożone z zastosowaniem ww. ulgi.

LNG – ładunek niebezpieczny? (The LNG Gemini)

Wydane 7 maja 2014 r. orzeczenie sądu angielskiego (Queen’s Bench Division – Commercial Court – sędzia Andrew Smith) w sprawie American Overseas Marine Corporation („AOM”) v. Golar Commodities Ltd” („GOLAR”)1, zasługuje na uwagę, ze względu na zajęcie się ciekawą kwestią przewozu skroplonego gazu ziemnego (LNG) w aspekcie uznania tego typu przewozu za przewóz ładunku niebezpiecznego i związanej z tym kwestii odpowiedzialności czarterującego w stosunku do armatora.[1a]

Opłacanie składek za granicą z tytułu umowy o pracę, aby nie płacić ZUS, jest legalne orzekł Sąd Najwyższy

W warunkach gospodarki rynkowej XXI w., niejednokrotnie osoby prowadzą działalność gospodarczą w jednym państwie członkowskim UE, gdy w drugim pozostają zatrudnione na cześć etatu w ramach umowy o pracę, co prowadzi do zajścia tzw. zbiegu tytułów ubezpieczenia społecznego w dwóch ww. państwach członkowskich.