Konosament – nieprawidłowe zaklauzowanie. Część II

Opracowanie niniejsze jest kontynuacją artykułu Konosament – nieprawidłowe zaklauzowanie. Część I. Podjęliśmy się w nim wyjaśnienia niezwykle istotnego w codziennej praktyce żeglugowej i handlowej zagadnienia – kiedy, w jakich warunkach i na jakiej podstawie przewoźnik, reprezentowany przez kapitana statku lub innego przedstawiciela, jest uprawniony do skutecznego zabrudzenia/zaklauzowania konosamentu w zakresie deklaracji ładunkowej bez groźby naruszenia przez przewoźnika warunków umowy frachtowej.

Konosament – nieprawidłowe zaklauzowanie. Część I

Konosament, zarówno w klasycznym systemie common law, jak i pod rządami Reguł Hague-Visby 1924/1968/1979 – (COGSA 1971), stwarza domniemane przyjęcie na statek przez przewoźnika określonego ładunku do przewozu w takiej ilości i stanie jak to uwidoczniono w konosamencie.

„CMA CGM LIBRA” [2020] – niezdatność statku do żeglugi

Od przeszło 60 lat orzecznictwo i doktryna angielska miały jasno ustalone zasady dotyczące dwóch zasadniczych pojęć „zdatność statku do żeglugi” („seaworthiness”) oraz tzw. „błędu nautycznego” („nautical fault”). Orzeczenie w sprawie „Alize 1954 v Allianz Elementar Versicherungs AG” (The „CMA CGM LIBRA”) [2020] EWCA Civ 293, podjęło próbę zrewidowania ustalonych dotąd zasad (i wzajemnej interrelacji pomiędzy tymi zasadami) wzbudzając powszechne zainteresowanie (a i zaniepokojenie) armatorów.

Konosament – „Himalaya Clause”

W większości konosamentowych umów frachtowych, lub nawet szerzej, wszelkich umów frachtowych, pojawiają się postanowienia umowne o tajemniczej nazwie „Himalaya Clause” (lub „Himalaya Provision”). Czym są tego typu postanowienia umowne i jakie wywołują skutki prawne (dla których to właśnie skutków są wprowadzane do umów przewozowych)?

Umowa o budowę statku – zmiany do Umowy („Modifications”). Część II

W naszym opracowaniu Umowa o budowę statku – zmiany do Umowy („Modifications”). Część I rozpoczęliśmy omawianie procedury zmian warunków umowy o budowę statku, określonych zazwyczaj jako „Modifications”. W niniejszym opracowaniu poruszona zostanie procedura kontraktowa, mająca zastosowanie w przypadku, w którym propozycje zmian kontraktowych zaproponowane przez armatora/inwestora/„Buyer”, nie są zaakceptowane przez stocznię, lub strony nie są w stanie uzgodnić takich zmian warunków kontraktu.

Czarter na czas – warunki płatności hire

W naszym artykule Czarter na czas - hire (opłata czarterowa) rozpoczęliśmy analizę prawną warunków czarterowych oraz, w ogólniejszym ujęciu common law, płatności „hire” (opłaty czarterowej).

Czarter na podróż – kwit sternika („Mate’s receipt”)

Wydanie czy przekazanie ładunku przez frachtującego („shipper”) przewoźnikowi („carrier”) do przewozu w ramach konosamentowej umowy frachtowej (umowy o przewóz ładunku na podstawie konosamentu), często poprzedzone jest wydaniem przez przewoźnika specyficznego dokumentu przewozowego zwanego „kwitem sternika” („mate’s receipt”).

Umowa o budowę statku – zmiany do umowy („Modifications”) Część I

Po zawarciu umowy cena kontraktowa statku może ulec zmianie, zasadniczo na skutek dwóch typów okoliczności kontraktowych: potrącenia z tytułu kar umownych („Liquidated damages”) oraz zmian w zakresie objętym przedmiotem umowy o budowę statku (a w szczególności w „Specification”, („Modifications and Changes”).

Czarter na czas – hire (opłata czarterowa)

W ramach podstawowych obowiązków umowy czarteru na czas („time charterparty”) armator („owner”) zobowiązuje się oddać czarterującemu („charterer”) do dysponowania statek na oznaczony czas a czarterujący do zapłaty wynagrodzenia za korzystanie ze statku w formie opłaty czarterowej („hire”).

Czarter na podróż – załadunek. Wybrane zagadnienia (Część I)

W systemie common law podkreśla się wyraźnie, iż operacja za/wyładunkowa jest „joint operation between shipper or charterer and the shipowner’’ (za Scrutton).