Umowy na sprzedaż i dostawę bunkra - kluczowe kwestie dla kupującego

Niezależnie od tego, czy zakup paliwa następuje bezpośrednio od jego dostawców, czy za pośrednictwem brokerów lub handlowców oraz czy sprzedaż odbywa się na podstawie globalnej umowy ramowej, czy też w sposób okolicznościowy w porcie, należy mieć na uwadze, że przeważnie to sprzedawca narzuca kupującym swoje warunki. Warto o tym pamiętać także w kontekście zmian, które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2020 r. w zakresie dolnej granicy zawartości siarki w paliwie, nałożone przepisami IMO 2020.

Praktyczne problemy związane z ograniczeniem emisji siarki w transporcie morskim - część 2

Zgodnie z zapowiedzią, poniżej zostały przedstawione praktyczne problemy związane z ograniczeniem emisji siarki w transporcie morskim, stanowiące kontynuację opracowania, które ukazało się w zeszłym tygodniu.

Hapag-Lloyd wyczarterował miejsce dla swoich jednostek w serwisach Maerska i MSC

Niemiecki Hapag-Lloyd podpisał umowę na dostęp do części serwisów Azja-Europa serwisu 2M składającego się z armatorów Maersk i MSC.

Koniec umowy czarteru między DFDS i Stena Line

DFDS rozbudowuje swoją flotę na Morzu Irlandzkim. W związku z pozyskaniem nowych promów ze stoczni Jinling kończy się umowa czarteru ze Stena Line. Prom Stena Foreteller przejdzie w posiadanie szwedzkiego potentata promowego.

Interpretacja pojęcia „demurrage” – przedawnienie roszczenia

Angielski Sąd Gospodarczy [QBD (Comm Ct) - Sędzia Popplewell – przyniósł interesujące rozstrzygnięcie w sprawie „Lukoil Asia Pacific Pte Ltd v. Ocean Tankers (Pte) Ltd” („The Ocean Neptune”) [02.20.2018].

Czarterujący jako przewoźnik kontraktowy w umowie przewozu na podstawie konosamentu

W praktyce współczesnego handlu morskiego, w której „łańcuch” czarterów (a precyzyjniej „pod-czarterów”) wydłuża się coraz bardziej. Armator traci często, de facto, kontrolę nad warunkami umowy przewozu przyjętymi w kolejnych „pod-czarterach”. Dochodzi więc często do sytuacji w której poza np. głównym czarterem na czas (pomiędzy armatorem a czarterującym „A”) mamy następnie pod-czarter na czas (pomiędzy czarterującym A i B), a następnie czarter na podróż (pomiędzy czarterującym B i C), gdzie czarterujący C (w ramach posiadanych u

Konosamenty wydane w oparciu o umowę czarteru na podróż i czarteru na czas – analiza prawna w świetle prawa angielskiego

W rozwoju historycznym drobnicowy przewóz ładunków wyodrębnił specyficzny dokument przewozowy nazwany „konosament” („bill of lading”), który do XIX w. prawie niepodzielnie stanowił podstawową bazę dokumentacyjno-prawną przewozu ładunku morzem. XIX wiek przyniósł wzrost, a stopniowo i dominację przewozu ładunków masowych. Dla potrzeb tego typu przewozu formuła prawna czarteru była najbardziej adekwatna i też najczęściej stosowana w praktyce shippingowo-dokumentacyjnej. Jednakże, o ile z punktu widzenia umowy przewozu ładunku, form

Konosament a umowa przewozu – wybrane zagadnienia w świetle prawa angielskiego

Konosament („bill of lading”) pełni trzy zasadnicze funkcje w umowie przewozu ładunków morzem (w ujęciu angielskim – „contract of affreightment”), a mianowicie: jest potwierdzeniem/dowodem na okoliczność przyjęcia do przewozu określonego ładunku („B/L as receipt”);jest papierem wartościowym umożliwiającym przenoszenie własności/lub posiadania ładunku w trakcie jego przewozu („B/L as negotiable document of title”) wreszcie; jest dokumentem przewozowym zawierającym lub potwierdzającym warunki umowy przewozu danego ładunku („B/L as

Naruszenie umowy („breach of contract”) w świetle prawa angielskiego

Przypadki naruszenia umowy („breach of contract”) zarówno te przewidziane w umowie, jak i te powstałe w związku z realizacją danego zobowiązania umownego, są elementem składowym codziennego obrotu morskiego. Aczkolwiek nagminność występowania tego pojęcia, wcale nie przekłada się na jego powszechne, prawidłowe rozumienie.

Interpretacja klauzuli – „to proceed to a safe Port” w świetle prawa angielskiego

Jeżeli umowa czarteru (zarówno czarteru na czas jak i czarteru na podróż), expressis verbis, przewiduje, iż statek winien zawinąć do bezpiecznego portu lub nabrzeża, który będzie wyznaczony przez czarterującego („a ship shall go to a safe port or berth to be nominated or ordered by the charterer”), wówczas wynikają z takiego zapisu daleko idące skutki prawne dla czarterującego.