Czarter na podróż – „Supersession clauses”

W umowach czarteru na podróż, spotyka się nieraz klauzule umowne, o następującym brzmieniu: „This contract shall be completed and superseded by the signing of bills of lading in the form customary for such voyages for (…) cargos, which bills of lading shall contain the following clauses (…)”.

Konosament a umowa czarteru

Klasyczna, według common law, systematyka umów przewozu ładunków morzem (contracts of affreightment), dzieliła umowy na te, które są zawarte w czarterze (charterparty) i te, które są zawarte lub które są uwidocznione w konosamentach (bill of lading). Rozwój praktyki morskiej i angielskiego prawa morskiego, przyniósł, z upływem czasu, coraz to nowe typy, formy i rodzaje umów przewozowych. W istocie jednak, każda nowa odmiana, jest mutacją i/lub hybrydą pierwszych dwóch podstawowych typów umów.

Konosament a umowa frachtowa

W rozwoju historycznym konosamentu, jako specyficznego dokumentu przewozowego, funkcja dowodu na okoliczność warunków umowy przewozu (umowy frachtowej – „contract of affreightment”), na jakich strony umowy (frachtujący – „shipper” – przewoźnik - „carrier”) uzgodniły przewóz morzem danego ładunku, ukształtowała się jako druga w kolejności (po funkcji „receipt for the goods shipped”).

Konosament – wybrane zagadnienia praktyczne

Konosament („bill of lading („B/L”)) jest specyficznym dokumentem przewozowym, mającym charakter papieru wartościowego („negotiable document of title”). Wyróżnia się trzy funkcje konosamentu. Jest on zatem potwierdzeniem przyjęcia przez przewoźnika do przewozu określonego (co do ilości, charakteru i stanu zewnętrznego) ładunku.

Konosament – nieprawidłowe zaklauzowanie. Część I

Konosament, zarówno w klasycznym systemie common law, jak i pod rządami Reguł Hague-Visby 1924/1968/1979 – (COGSA 1971), stwarza domniemane przyjęcie na statek przez przewoźnika określonego ładunku do przewozu w takiej ilości i stanie jak to uwidoczniono w konosamencie.

Konosament – „Himalaya Clause”

W większości konosamentowych umów frachtowych, lub nawet szerzej, wszelkich umów frachtowych, pojawiają się postanowienia umowne o tajemniczej nazwie „Himalaya Clause” (lub „Himalaya Provision”). Czym są tego typu postanowienia umowne i jakie wywołują skutki prawne (dla których to właśnie skutków są wprowadzane do umów przewozowych)?

Konosament – wniesienie uwag („zabrudzenie”) konosamentu

Konosament, jako dokument przewozowy, spełnia niezwykle istotną rolę, między innymi, w ewidencjonowaniu i dokumentacyjnym potwierdzaniu wszelkich danych ładunkowych, towaru, który jest przedmiotem przewozu a szerzej transakcji handlowych w międzynarodowym obrocie gospodarczym.

Konosament – umowne wyłączenie obowiązku wydania ładunku na podstawie konosamentu

Strony konosamentowej umowy frachtowej (tj. umowy przewozu ładunku morzem na podstawie konosamentu), przewoźnik i frachtujący/legitymowany posiadacz konosamentu, podejmują czasem próbę wprowadzenia do warunków konosamentowych, postanowienia, zgodnie z którym, przewoźnik może być zwolniony z odpowiedzialności odszkodowawczej, nawet w przypadku wydania ładunku bez konosamentu. Czy tego typu postanowienia umowne są skuteczne prawnie w świetle prawa angielskiego?

Czarter na podróż – kwit sternika („Mate’s receipt”)

Wydanie czy przekazanie ładunku przez frachtującego („shipper”) przewoźnikowi („carrier”) do przewozu w ramach konosamentowej umowy frachtowej (umowy o przewóz ładunku na podstawie konosamentu), często poprzedzone jest wydaniem przez przewoźnika specyficznego dokumentu przewozowego zwanego „kwitem sternika” („mate’s receipt”).

Czarter na podróż – załadunek. Wybrane zagadnienia (Część I)

W systemie common law podkreśla się wyraźnie, iż operacja za/wyładunkowa jest „joint operation between shipper or charterer and the shipowner’’ (za Scrutton).