Zgodnie z zapowiedzią, poniżej zostały przedstawione praktyczne problemy związane z ograniczeniem emisji siarki w transporcie morskim, stanowiące kontynuację opracowania, które ukazało się w zeszłym tygodniu.
Ograniczenie emisji siarki [tzw. „Sulphur Cap”] – to powszechnie stosowana w międzynarodowym obrocie morskim nazwa dla zmienionego Załącznika nr VI do Międzynarodowej Konwencji o zapobieganiu zanieczyszczeniu morza przez statki z 1973 ze zmianami (MARPOL).
Reguły Haskie z 1924r., a w ślad za nimi ich angielski odpowiednik COGSA 1924 (Carriage of Goods by Sea Act 1924), jak również poprawki do tych Reguł z 1968 r. – zwane Regułami Visby (z odpowiednikiem brytyjskim – COGSA 1971) wprowadziły nową regulację dotyczącą zdatności statku do żeglugi.
Przedmiotem niniejszego opracowania jest wydane w dniu 17.04.2018 r. przez Sąd Apelacyjny (Court of Appeal) orzeczenie w sprawie „Kyokuyo Co. Ltd. v AP Moller – Maersk A/S trading as „Maersk Line” ‘[2018] EWCA Civ 778-17 (Sędziowie Gloster i Floux LJJ].
Angielski Sąd Gospodarczy [QBD (Comm Ct) - Sędzia Popplewell – przyniósł interesujące rozstrzygnięcie w sprawie „Lukoil Asia Pacific Pte Ltd v. Ocean Tankers (Pte) Ltd” („The Ocean Neptune”) [02.20.2018].
W praktyce współczesnego handlu morskiego, w której „łańcuch” czarterów (a precyzyjniej „pod-czarterów”) wydłuża się coraz bardziej. Armator traci często, de facto, kontrolę nad warunkami umowy przewozu przyjętymi w kolejnych „pod-czarterach”. Dochodzi więc często do sytuacji w której poza np. głównym czarterem na czas (pomiędzy armatorem a czarterującym „A”) mamy następnie pod-czarter na czas (pomiędzy czarterującym A i B), a następnie czarter na podróż (pomiędzy czarterującym B i C), gdzie czarterujący C (w ramach posiadanych u
Analizowane w niniejszej sprawie orzeczenie Sądu Apelacyjnego (Court of Appeal) dotyczy niezwykle istotnej kwestii związanej z interpretacją the Carriage of Goods by Sea Act 1992 [COGSA 1992], a w szczególności sformułowania „completion by delivery of the bill of any endorsement of the bill” [Sec. 5 (2)(6)].
W rozwoju historycznym drobnicowy przewóz ładunków wyodrębnił specyficzny dokument przewozowy nazwany „konosament” („bill of lading”), który do XIX w. prawie niepodzielnie stanowił podstawową bazę dokumentacyjno-prawną przewozu ładunku morzem. XIX wiek przyniósł wzrost, a stopniowo i dominację przewozu ładunków masowych. Dla potrzeb tego typu przewozu formuła prawna czarteru była najbardziej adekwatna i też najczęściej stosowana w praktyce shippingowo-dokumentacyjnej. Jednakże, o ile z punktu widzenia umowy przewozu ładunku, form
Konosament („bill of lading”) pełni trzy zasadnicze funkcje w umowie przewozu ładunków morzem (w ujęciu angielskim – „contract of affreightment”), a mianowicie: jest potwierdzeniem/dowodem na okoliczność przyjęcia do przewozu określonego ładunku („B/L as receipt”);jest papierem wartościowym umożliwiającym przenoszenie własności/lub posiadania ładunku w trakcie jego przewozu („B/L as negotiable document of title”) wreszcie; jest dokumentem przewozowym zawierającym lub potwierdzającym warunki umowy przewozu danego ładunku („B/L as
Zgodnie z umową – czarterem na czas („time charter”) z dn.02.07.2010r. na formularzu NYPE (ze zmianami) – armator Dry Bulk Handy Holdings Inc („disponent owners”) wyczarterował masowiec (58 000 mt supramax bulk carrier) m/v Bulk Uruguay do czarterujących – Geden Operations Ltd. – na okres ok. 35 – 37 miesięcy przy stawce hire USD 18 500 za dzień. Umowa została zawarta, kiedy statek był w trakcie budowy z przewidywaną datą dostawy na rok 2011.
Grecka żegluga i porty na ekologicznym kursie. Żegluga będzie płacić około 420 milionów euro rocznie
160 górników chętnych na szkolenia dające kompetencje w energetyce wiatrowej
MET Group zabezpiecza długoterminowe źródło amerykańskiego LNG od Shell
Naprawa uszkodzonej przez Rosjan Dnieprzańskiej Elektrowni Wodnej ma potrwać trzy lata
Prokuratura wszczęła śledztwo po pożarze magazynu w Nowym Porcie
W Bułgarii zakończyło się międzynarodowe ćwiczenie pk. "Breeze 2024". Brali w nim udział polscy marynarze