Ramy prawne międzynarodowej żeglugi śródlądowej w Polsce – cz. I

Polska nie ratyfikowała dotychczas żadnej z konwencji międzynarodowych regulujących międzynarodową żeglugę śródlądową, tak w odniesieniu do aspektów dotyczących umowy przewozu jak i kwestii administracyjnych. Taki stan rzeczy uznać należy za dalece niepożądany już choćby z tego względu, iż istotna część z ok. 3655 km śródlądowych dróg wodnych w Polsce stanowi odcinki szlaków międzynarodowych.

Konosament – inkorporacja czarterowej klauzuli arbitrażowej i prawa właściwego – analiza sprawy „The Golden Endurance”.[1]

Ładunek spaletyzowanych otrębów pszennych (6.489,95 mt) został załadowany na statek ,,Golden Endurance” w czerwcu i lipcu 2013 r. w trzech portach załadunkowych – Gabon (Owendo), Togo (Lome) oraz Ghana (Takoradi) z portem przeznaczenia w Maroko. W związku z załadunkiem wystawione zostały trzy „sety” konosamentów, które określone zostały jako: ,,konosamenty z Owendo” wydane w dn. 27.06.2013 r. ,,konosamenty z Lome” wydane w dn. 22.07.2013 r. oraz ,,konosamenty z Takoradi” wydane w dn. 22.07.2013 roku. Wszystkie ww. konosame

Obowiązkowe ważenie kontenerów od 1 lipca 2016 r.

Już 1 lipca 2016 r. wejdą w życie nowe postanowienia Konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu (SOLAS), zgodnie z którymi na nadawcy ładunku będzie spoczywać obowiązek weryfikacji wagi kontenerów przeznaczonych do transportu drogą morską przed załadowaniem ich na statek. Przedmiotowe regulacje zostały przyjęte w maju 2014 r. na 93. posiedzeniu Komitetu Bezpieczeństwa Morskiego Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) i zaakceptowane przez Komitet w listopadzie 2014 r.

Konosament („Congenbill”) – skuteczność inkorporacji klauzuli dotyczącej prawa i jurysdykcji angielskiej - analiza sprawy „The Channel Ranger[1]”

Masowiec „Channel Ranger” został wyczarterowany przez właścicieli statku na tzw. „trip charter” (hybrydowa forma czarteru na podróż, w którym zryczałtowana opłata frachtowa, zastąpiona zostaje płatnością „hire” – ustaloną na okres trwania podróży) a następnie podczarterowany w ramach standardowego czarteru na podróż („voyage charter”)

Przedawnienie roszczeń z tytułu nienależytego wykonania umowy przewozu – a postępowanie upadłościowe, w świetle prawa angielskiego (sprawa „The Sanko Mineral”)[1].

Właściciel ładunku – Glencore załadował towar na statek „Sanko Mineral” na przewóz z Burgas (Bułgaria) do Nowego Orleanu (USA). Konosament wystawiony na formularzu CONGENBILL, inkorporował Cl. 28 czarteru, zgodnie z którym: „Any claim must be in writing and Claimant’s Arbitrator appointed within twelve months of final discharge and where this provision is not complied with the claim shall be deemed to be waved and absolutely waived.”

Konosamenty wydane w oparciu o umowę czarteru na podróż i na czas – analiza prawna w świetle prawa angielskiego

W rozwoju historycznym drobnicowy przewóz ładunków wyodrębnił specyficzny dokument przewozowy nazwany „konosamentem” („bill of lading”), który do XIX w. prawie niepodzielnie stanowił podstawową bazę dokumentacyjno-prawną przewozu ładunku morzem. XIX wiek przyniósł wzrost a stopniowo i dominację przewozu ładunków masowych.

Zasady inkorporacji Reguł Hasko-Visbijskich do umów czarterowych – w świetle prawa angielskiego

Międzynarodowa konwencja brukselska o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów z 1924 r. wraz z Protokołem z 1968 r. i 1979 r. (zwane powszechnie „Regułami Hasko-Visbijskimi”) to zasadnicza część międzynarodowej regulacji leżącej u podstaw 90% umów przewozu ładunków morzem.

Sprawa statku „The Athena” - kwestia „off-hire” zgodnie z NYPE 1946

Doskonałą okazją do zobrazowania klauzuli „off-hire” – netto stał się wyrok angielskiego Sądu Apelacyjnego z dn. 23.10.2013 r. w sprawie Minerva Navigation Inc v. Oceana Shipping AG („The Athena”) [Court of Appeal – 2013 EWCA (iv 1723).

Ubezpieczyciel wprowadzony w błąd przez przewoźnika ma prawo do odszkodowania

Duński Sąd Morski i Handlowy (Maritime and Commercial High Court) rozstrzygnął w styczniu 2015 r. spór pomiędzy ubezpieczycielem a przewoźnikiem dotyczący wprowadzenia ubezpieczyciela w błąd co do sposobu przewozu towaru w transporcie morskim.

Dochodzenie roszczeń w morskim przewozie towarów na podstawie konosamentu

Konosament jest dokumentem przewozowym, stanowiącym jeden z najważniejszych dokumentów w przewozie morskim towarów. Konosament nie jest jednak tylko dokumentem przewozowym – jest to także instytucja prawa morskiego kreująca stosunek prawny pomiędzy przewoźnikiem i odbiorcą ładunku, a także papier wartościowy. Czy konosament jednakże stanowi wyłączną podstawę stosunku prawnego pomiędzy podmiotami związanymi z morskim przewozem ładunku?