W 2004 roku przyjęto pod auspicjami IMO tekst Międzynarodowej Konwencji o Postępowaniu z Wodami Balastowymi (International Conventions for the Control and Management of Ship’s Ballast Water and Sediments, 2004 znanej jako Ballast Water Management Convention, BWM Convention). Był to efekt ponad dekady prac zapoczątkowanych podczas tzw. Szczytu Ziemi w Rio de Janeiro (UNCED ’92). Podjęto wówczas decyzję o konieczności wypracowania wiążącego na globalną skalę instrumentu prawnego, którego celem miało być rozwiązanie kwestii
Areszt (zajęcie) statku morskiego stanowi jeden ze sposobów zabezpieczenia roszczeń morskich. Instytucja ta została uregulowana przede wszystkim w Międzynarodowej konwencji w sprawie zajęcia (aresztu) statków morskich, podpisanej w Brukseli dnia 10 maja 1952 r. [dalej: „Konwencja”], do której Polska przystąpiła w 1976 r. Nie bez znaczenia w tej materii pozostają również krajowe przepisy procedury cywilnej.
Niniejszy artykuł, jest trzecią częścią opracowania dotyczącego umowy frachtowej w świetle prawa angielskiego.
W Polsce istnieje tendencja wzrostowa w zakresie modernizacji, rozbudowy czy budowy infrastruktury w obrębie portów, mająca na celu dostosowywanie portów do zwiększającego się zapotrzebowania na usługi przeładunkowe wolumenów. Czy tendencja wzrostowa w polskich portach morskich się utrzymała?
Niniejszy artykuł, jest drugą częścią opracowania dotyczącego umowy frachtowej w świetle prawa angielskiego.
Analiza konsekwencji ewentualnej upadłości jest niezwykle istotna nie tylko w przypadku prowadzenia interesów z podmiotami o wątpliwej sytuacji finansowej, ale również w przypadku zawierania umów długoterminowych, a także umów zawieranych z podmiotami działającymi w branżach podatnych na wahania rynkowe. Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie wpływu ogłoszenia upadłości na zobowiązania upadłego względem jego kontrahentów powzięte przed ogłoszeniem upadłości.
W dniu 22 lutego 2016 roku weszła w życie istotna nowelizacja Kodeksu pracy zmieniająca m.in. zasady rozwiązywania z zachowaniem okresu wypowiedzenia umów o pracę zawartych na czas określony. Zagadnienie to może okazać się istotne dla wielu pracowników i przedsiębiorców z branży morskiej, umowa o pracę na czas określony często jest bowiem podstawą zatrudnienia osób mających miejsce pracy na lądzie.
W ostatnim czasie dużo uwagi poświęca się problemowi żeglowności dróg śródlądowych w Polsce, której przywrócenie stanowi obecnie jeden z priorytetów Ministerstwa Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej. W tym kontekście jednym z kluczowych dokumentów regulującym przedmiotową materię jest tzw. Porozumienie AGN, o którym pisaliśmy na łamach portalu w czerwcu tego roku.
12 sierpnia 2016 r. wszedł w życie Insurance Act 2015, stanowiący nową regulację w zakresie ubezpieczeń komercyjnych. Jest to pierwsza od ponad stulecia istotna zmiana normatywna dotycząca tych ubezpieczeń w Wielkiej Brytanii.
Codzienna praktyka obrotu morskiego posługuje się nagminnie angielskim sformułowaniem „contract of affreightment” (umowa frachtowa). Kiedy jednak przychodzi konieczność doprecyzowania tego pojęcia napotyka się równie nagminne i daleko idące rozbieżności i przejawy braku pewnego rozumienia tego pojęcia. Po części przyczyna tego stanu rzeczy tkwi w głębokich często różnicach systemowych poszczególnych ustawodawstw morskich po części zaś w braku jednolitej, uznanej jurydycznie i doktrynalnie definicji tego terminu.
Grecka żegluga i porty na ekologicznym kursie. Żegluga będzie płacić około 420 milionów euro rocznie
160 górników chętnych na szkolenia dające kompetencje w energetyce wiatrowej
MET Group zabezpiecza długoterminowe źródło amerykańskiego LNG od Shell
Naprawa uszkodzonej przez Rosjan Dnieprzańskiej Elektrowni Wodnej ma potrwać trzy lata
Prokuratura wszczęła śledztwo po pożarze magazynu w Nowym Porcie
W Bułgarii zakończyło się międzynarodowe ćwiczenie pk. "Breeze 2024". Brali w nim udział polscy marynarze