Sprawa dotyczy czarteru na podróż (Synacomex 2000) z dn. 23.10.2009 r., zgodnie z którym armator („HBC” -,,disponent owners”[2] ) wyczarterował statek ,,The Glory Sanye” czarterującemu – na podróż z portu Konstanca do Dżibuti na przewóz ładunku pszenicy. Armator, z kolei dysponował statkiem na podstawie czarteru na czas (NYPE 1946) wyczarterowanego od właściciela rejestrowego statku (tzw. ,,time charter trip”).
Ładunek spaletyzowanych otrębów pszennych (6.489,95 mt) został załadowany na statek ,,Golden Endurance” w czerwcu i lipcu 2013 r. w trzech portach załadunkowych – Gabon (Owendo), Togo (Lome) oraz Ghana (Takoradi) z portem przeznaczenia w Maroko. W związku z załadunkiem wystawione zostały trzy „sety” konosamentów, które określone zostały jako: ,,konosamenty z Owendo” wydane w dn. 27.06.2013 r. ,,konosamenty z Lome” wydane w dn. 22.07.2013 r. oraz ,,konosamenty z Takoradi” wydane w dn. 22.07.2013 roku. Wszystkie ww. konosame
Masowiec „Channel Ranger” został wyczarterowany przez właścicieli statku na tzw. „trip charter” (hybrydowa forma czarteru na podróż, w którym zryczałtowana opłata frachtowa, zastąpiona zostaje płatnością „hire” – ustaloną na okres trwania podróży) a następnie podczarterowany w ramach standardowego czarteru na podróż („voyage charter”)
Statek „Falkonera” – super-zbiornikowiec (VLCC) został wyczarterowany przez armatora („owners”) czarterującemu („charterers”) na jedną podróż (czarter na czas – „voyage charter”) do przewozu ropy z Yemenu do „1-2 ports far east”. Umowa czarteru nie była podpisana przez strony ale zgodnie z ustalonym „fixture recap” oparta była na formularzu BPVOY 4 [2] z uzupełnieniami i poprawkami.
Wydane 7 maja 2014 r. orzeczenie sądu angielskiego (Queen’s Bench Division – Commercial Court – sędzia Andrew Smith) w sprawie American Overseas Marine Corporation („AOM”) v. Golar Commodities Ltd” („GOLAR”)1, zasługuje na uwagę, ze względu na zajęcie się ciekawą kwestią przewozu skroplonego gazu ziemnego (LNG) w aspekcie uznania tego typu przewozu za przewóz ładunku niebezpiecznego i związanej z tym kwestii odpowiedzialności czarterującego w stosunku do armatora.[1a]
W rozwoju historycznym drobnicowy przewóz ładunków wyodrębnił specyficzny dokument przewozowy nazwany „konosamentem” („bill of lading”), który do XIX w. prawie niepodzielnie stanowił podstawową bazę dokumentacyjno-prawną przewozu ładunku morzem. XIX wiek przyniósł wzrost a stopniowo i dominację przewozu ładunków masowych.
Międzynarodowa konwencja brukselska o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów z 1924 r. wraz z Protokołem z 1968 r. i 1979 r. (zwane powszechnie „Regułami Hasko-Visbijskimi”) to zasadnicza część międzynarodowej regulacji leżącej u podstaw 90% umów przewozu ładunków morzem.
Doskonałą okazją do zobrazowania klauzuli „off-hire” – netto stał się wyrok angielskiego Sądu Apelacyjnego z dn. 23.10.2013 r. w sprawie Minerva Navigation Inc v. Oceana Shipping AG („The Athena”) [Court of Appeal – 2013 EWCA (iv 1723).
Duński Sąd Morski i Handlowy (Maritime and Commercial High Court) rozstrzygnął w styczniu 2015 r. spór pomiędzy ubezpieczycielem a przewoźnikiem dotyczący wprowadzenia ubezpieczyciela w błąd co do sposobu przewozu towaru w transporcie morskim.
Niedawno, 14 lipca b.r., angielski High Court wydał istotne orzeczenie w sprawie opisywanej przez niektórych jako „papierek lakmusowy” dla armatorów korzystających z usług grupy OW Bunker, która boryka się obecnie z poważnymi trudnościami finansowymi (przypominam – w dniu 7 listopada 2014 r. ogłoszono upadłość duńskiej OW Bunker A/S).
MET Group zabezpiecza długoterminowe źródło amerykańskiego LNG od Shell
Naprawa uszkodzonej przez Rosjan Dnieprzańskiej Elektrowni Wodnej ma potrwać trzy lata
Prokuratura wszczęła śledztwo po pożarze magazynu w Nowym Porcie
W Bułgarii zakończyło się międzynarodowe ćwiczenie pk. "Breeze 2024". Brali w nim udział polscy marynarze
Ostatni rosyjski okręt miał opuścić port w Sewastopolu. Ukraina ogłasza kolejny sukces w wojnie
Dzień Dostawcy MFW Bałtyk 2 i 3 już we wrześniu