Powszechna praktyka inkorporowania do konosamentowych warunków przewozowych postanowień umowy czarterowej wypracowała wielką różnorodność konkretnych konosamentowych klauzul inkrorporacyjnych.
Poczynając od precedensu z 1888 r. „Leduc v Ward” [(1888), 20 Q.B.D. 475], w którym potwierdzono zasadę prawną, iż w przypadku przeniesienia konosamentu (konosamentu na zlecenie lub na okaziciela) na osobę trzecią – „the bill of lading must be considered to contain contract”.
Niniejsza publikacja jest kontynuacją artykułu, który ukazał się na portalu "Gospodarka Morska" w dniu 8 lipca br.
Zgodnie z klasyczną, tradycyjnie przyjętą w obrocie shippingowym praktyką, po załadowaniu ładunku na statek, zgodnie z konkretną umową o przewóz ładunku morzem (w angielskim szerokim ujęciu określanej jako umowa frachtowa – „contract of affreightment”), konosament („bill of lading”) jest wystawiony i podpisany przez przewoźnika lub jego przedstawiciela (w ujęciu angielskim objęte szeroką formułą pojęcia „agent”).
11 stycznia 2017 r. Sąd Federalny w Kanadzie ("Federal Court of Canada") wydał orzeczenie dotyczące następującej kwestii: czy przewoźnik, może skutecznie powołać się na ograniczenie odpowiedzialności przewidziane Art. IV(5)(a) Reguł Hasko-Visbijskich w sytuacji, w której szkoda w ładunku przewożonym w kontenerze powstała na skutek nieautoryzowanego (niezgodnego z umową) umiejscowienia tego kontenera na pokładzie statku?
Sea waybill (nazywany również konosamentem ekspresowym lub przyspieszonym), jest jednym ze szczególnych rodzajów morskiego listu przewozowego, którego istota polega na tym, iż nie musi być on przedstawiony w oryginale przewoźnikowi, aby ten wydał towar odbiorcy. W ostatnim czasie, w jurysdykcji włoskiej, zapadły dwa istotne orzeczenia sądu w Genui, które poruszały, w tym kontekście, kwestie związane z identyfikowaniem stron umowy przewozu oraz bierną legitymacją procesową.
Dla każdego uczestnika obrotu morskiego, formularze typu Barecon 2001 Charter, Gencon 94 Charter, Shellvoy 6 Charter, Baltime 1939 Charter (revis. 2001), NYPE 46 czy NYPE 93 Charter – to niemal „codzienność” eksploatacyjno-operacyjna kreująca i wyznaczająca ramy prawne praw, obowiązków i zakres odpowiedzialności stron danej umowy.
Do zasad interpretacji umów frachtowych mają odpowiednie zastosowanie ogólne warunki interpretacji i wykładni oświadczeń woli określone angielskim prawem kontraktowym.
Efekt jaki może mieć stan bezprawności – sprzeczności z prawem („illegality”) na skuteczność prawną i realizację umowy frachtowej uzależniony jest, w pierwszym rzędzie, od tego jaki był cel legislacyjny lub prawny (swoiste „ratio legis”) danej ustawy czy też normy prawa zwyczajowego ("common law") powodującej lub mogącej powodować nieważność czy też nieskuteczność prawną danej umowy.
W pierwszej części opracowania omówione zostały skutki prawne tego typu wadliwych oświadczeń woli, które złożone zostały przed zawarciem umowy frachtowej i które de facto skłoniły strony do jej zawarcia, ale jednocześnie, które to oświadczenia woli nigdy nie stały się elementem składowym warunków umownych.
160 górników chętnych na szkolenia dające kompetencje w energetyce wiatrowej
MET Group zabezpiecza długoterminowe źródło amerykańskiego LNG od Shell
Naprawa uszkodzonej przez Rosjan Dnieprzańskiej Elektrowni Wodnej ma potrwać trzy lata
Prokuratura wszczęła śledztwo po pożarze magazynu w Nowym Porcie
W Bułgarii zakończyło się międzynarodowe ćwiczenie pk. "Breeze 2024". Brali w nim udział polscy marynarze
Ostatni rosyjski okręt miał opuścić port w Sewastopolu. Ukraina ogłasza kolejny sukces w wojnie