Doktryna prawa angielskiego, w ślad za praktyką, przyjęła „trzystopniowy” podział operacji załadunku towaru na statek. Po pierwsze, odnosi się to do bezwzględnego obowiązku czarterującego (frachtującego) dostarczenia, w ramach podjętego zobowiązania czarterowego, odpowiedniego (co do rodzaju i ilości) ładunku. Po drugie, na czarterującym spoczywa obowiązek zapewnienia aby uzgodniony umową ładunek, znalazł się we właściwym miejscu i czasie w celu załadowania go na statek.
W naszych opracowaniach – Konosament – ogólna charakterystyka w systemie prawa angielskiego, Konosament „na zlecenie” i „na okaziciela” (prawo angielskie), Konosament – procedura przenoszenia konosamentu (prawo angielskie) dokonaliśmy analizy konosamentu – jako papieru wartościowego w świetle prawa angielskiego.
Kluczową, charakterystyczną cechą konosamentu jako papieru wartościowego w anglosaskim systemie prawnym jest jego zdolność do przenoszenia tego dokumentu (i ucieleśnionych w nim uprawnień) na inne sposoby.
W naszym opracowaniu „Konosament – ogólna charakterystyka w systemie prawa angielskiego” rozpoczęliśmy analizę konosamentu („bill of lading”; „B/L”) w świetle prawa angielskiego. Skoncentrowaliśmy się na dwóch typach konosamentów: „konosamentu na zlecenie” („order bill of lading”) oraz konosamentu na okaziciela („bearer bill of lading”). Tylko te dwa typy konosamentów są w świetle tradycyjnego systemu prawa angielskiego (common law) papierami wartościowymi („document of title” lub „negotiable document of title”).
Konosament („bill of lading” B/L, określony również historycznie jako „bill of loading”) ukształtowany został w wyniku rozwoju, charakterystycznego dla całego systemu common law, zasadniczo i systemowo różniącego się od kontynentalnego systemu cywilistycznego.
Kwestia „kar umownych” w umowach o budowę statku to jedno z kluczowych zagadnień kontraktowych. W niniejszej części kontynuujemy nasze rozważania oparte na angielskim systemie common law [zob. Część 1, Część 2].
W niniejszym opracowaniu, kontynuujemy nasze rozważania prawne dotyczące instytucji kontraktowej „liquidated damage” (kary umowne) w systemie prawa angielskiego.
U podstaw „shipbuilding contract” leży zobowiązanie stoczni wybudowania statku w uzgodnionym terminie oraz o parametrach technicznych (nośność, szybkość, zużycie paliwa itp.) ustanowionych w warunkach umowy. Niewykonanie lub nienależyte wykonanie przez stocznię tego obowiązku, stanowi potencjalnie źródło poważnych szkód po stronie armatora, zamawiającego statek („Buyer”).
Zgodnie z prawem angielskim, co do zasady, na czarterującym spoczywa bezwzględny obowiązek umowny dostarczenia ładunku do przewozu. Jak wyraźnie podkreślił to precedens „Triton v Vitol” (The Nikmary) [2003] EWCA Civ 1715 [2004] 1 Lloyd’s Rep. 50 – „In absence of express stipulations it is the absolute no-delegable duty of the charterer if he can legally do so, to furnish a cargo according to the charter.”
W dotychczasowych naszych opracowaniach, w szczególności Konosament jako dowód na okoliczność danych ładunkowych, zajmowaliśmy się wartością dowodową ładunkowych zapisów konosamentowych oraz wynikającą z tego ewentualną odpowiedzialnością kontraktową (contractual liability, ex contractu) zarówno w ujęciu common law, jak i Reguł Hague-Visby (w formie przyjętej w COGSA 1971/1992).
Trwają prace rozbiórkowe hali magazynowej w Porcie Gdańsk
Grecka żegluga i porty na ekologicznym kursie. Żegluga będzie płacić około 420 milionów euro rocznie
160 górników chętnych na szkolenia dające kompetencje w energetyce wiatrowej
MET Group zabezpiecza długoterminowe źródło amerykańskiego LNG od Shell
Naprawa uszkodzonej przez Rosjan Dnieprzańskiej Elektrowni Wodnej ma potrwać trzy lata
Prokuratura wszczęła śledztwo po pożarze magazynu w Nowym Porcie