Z udziałem prezydenta kraju, Recepa Tayyipa Erdoğana, w stoczni Aksaz odbyła się ceremonia wcielenia do służby nowego okrętu podwodnego Marynarki Wojennej Turcji. TCG Piri Reis jest nie tylko pierwszym z zaplanowanej serii, ale też pierwszym zbudowanym w ramach krajowego przemysłu stoczniowego. Ma to podkreślać jego zdolności do udziału w rozwoju branży morskiej oraz bezpieczeństwa narodowego.

W wydarzeniu wzięli też udział przedstawiciele resortu obrony, sił zbrojnych oraz branży stoczniowej. Nowy okręt podwodny jest pierwszym z zaplanowanych sześciu, opartych na niemieckim typie 214TN, ale powstających w ramach tureckiego przemysłu stoczniowego. Władze planują ambitnie, że wszystkie wejdą do służby do 2029 roku. Przedsięwzięcie to odbywa się w ramach krajowego projektu MILDEN, a koszt budowy wynosi ok. 2,6 mld euro.

– Jesteśmy krajem otoczonym morzami z trzech stron i oczy całego świata są skierowane na nas. Znajdujemy się w samym centrum geografii, która od wieków jest sceną globalnych walk o władzę. Jesteśmy narodem, który swoje tysiącletnie istnienie na tych ziemiach zawdzięcza błogosławionej krwi i poświęceniu męczenników. Jesteśmy świadomi, że aby żyć w pokoju na naszych ziemiach, musimy mieć silną i skuteczną marynarkę wojenną zarówno w naszej Błękitnej Ojczyźnie, jak i w odległych zakątkach świata. Rozumiejąc to, od 2002 roku staramy się wzmocnić tureckie siły zbrojne w każdej dziedzinie, kierując się mottem „Silna Turcja, Silna Armia” – podkreślił w swoim przemówieniu prezydent Turcji.

TCG Piri Reis (S-330) był budowany na podstawie projektu mającego swoje początki jeszcze w 2006 roku. Tak jak pozostałe z tej serii, powstawał w krajowej stoczni Gölcük Naval Shipyard, przy wsparciu i zaangażowaniu niemieckiego koncernu ThyssenKrupp Marine Systems (TKMS). Długość okrętu wynosi 67,6 metra długości, natomiast wyporność ma wynosić odpowiednio 2050 ton na powierzchni i 2219 ton w zanurzeniu. Załoga liczy 27 osób. Zasięg okrętu ma wynosić 12 000 mil morskich przy prędkości 6 węzłów na powierzchni wody i 420 mil morskich przy 8 węzłach w zanurzeniu. Jednocześnie prędkość maksymalna to odpowiednio 10 i 20 węzłów. Napęd stanowi silnik główny o mocy 3 900 kW Siemens Permasyn, dwa generatory diesla MTU 16V 396SE 64L, dwa akumulatory 324 Typ 30PS15B, dwa ogniwa paliwowe 120 kW od Siemensa. W skład wyposażenia wchodzą systemy przetwarzania ISUS 90-72, sonar i system kontroli uzbrojenia. Na to ostatnie składają się osiem wyrzutni torped 533 mm dla torped Mk46 Mod6T, Akya i DM2A4, a także pociski przeciwokrętowe UGM-84 Sub-Harpoon.

Aktualnie trwa budowa wszystkich sześciu zaplanowanych jednostek. Mocno zaawansowana prace odbywają się na Hizir Reis (S-331) i Murat Reis (S-332), które zwodowano odpowiednio w 2023 i 2024 roku. Ich wcielenie do służby jest zaplanowane kolejno na 2025 i 2026 rok. Od położenia stępki budowa każdego okrętu ma trwać ok. osiem lat.

Władze podkreśliły podczas uroczystości także znaczenie rozwoju przemysłu stoczniowego na przykładzie stoczni Gölcük i w Aksaz. Ta ostatnia ma wyróżniać się strategicznym położeniem na skrzyżowaniu Morza Egejskiego i Morza Śródziemnego. Zapewniać ma ważne możliwości naprawcze i konstrukcyjne dla Marynarki Wojennej Turcji (Türk Deniz Kuvvetleri) dzięki 11 fabrykom, magazynom, pływającemu dokowi o nośności 7500 ton, suchemu dokowi o nośności 450 ton i pływającemu dźwigowi o nośności 100 ton.

Okręty podwodne typu Reis są elementem systemowego zwiększania potencjału morskiego państwa oraz branży stoczniowej. Aktualnie w krajowych zakładach powstają lub mają powstać m.in. niszczyciele proj. TF-2000 (o długości 149 metrów i wyporności 8300 ton), fregaty typu Istif, (odpowiednio 131 metrów długości i 3100 ton wyporności), patrolowce typu Hisar (99,56 metra długości i 2300 ton wyporności), a także inne jednostki, jak niszczyciele min, okręty desantowe i łodzie szturmowe. 10 kwietnia ub.r. do służby wcielono uniwersalny okręt desantowy-dok TCG Anadolu (L400), mający 232 metry długości i 24 660 ton maksymalnej wyporności, co czyni go największym okrętem tureckiej floty i zarazem największym zbudowanym w ramach krajowego przemysłu stoczniowego. Co istotne, w planach jest budowa także bliźniaczej jednostki, TCG Trakya.

Oprócz okrętów dla sił morskich Turcji powstają także dla innych odbiorców, a najbardziej teraz znanym przykładem są dwie korwety typu Ada, budowane dla Marynarki Wojennej Ukrainy (Військово-Морські Сили ЗС України). Pierwsza z nich, Hetman Ivan Mazepa (F211), Jest w trakcie prób morskich, natomiast druga, Hetman Iwan Wychowski (F212), została w sierpniu tego roku zwodowana.