W oceanach okresu jurajskiego ubytek tlenu doprowadził do masowego wymierania organizmów. Na łamach „Proceedings of the National Academy of Sciences” naukowcy zastanawiają się, czy dzisiaj ta sytuacja może się powtórzyć.

Analizy chemiczne skał wapiennych znajdujących się we Włoszech dowiodły, że w okresie wczesnej jury (ponad 180 mln lat temu), w oceanach zmniejszył się poziom tlenu. Doprowadziło to z kolei do masowego wymierania organizmów.

Naukowcy zastanawiają się, czy podobny scenariusz czeka nas obecnie.

„Tego rodzaju zdarzenia to najlepsze analogie z dziejów Ziemi, które mogą nam powiedzieć, co czeka nas w ciągu następnych dziesięcioleci i stuleci” – wyjaśnia współautor badań (https://www.pnas.org/doi/10.1073/pnas.2406032121), Michael A. Kipp z Duke University (USA).

W okresie jurajskim, gdy dominowały gady morskie, takie jak ichtiozaury i plezjozaury, aktywność wulkaniczna w Afryce Południowej doprowadziła do wyemitowanie ponad 20 tys. gigaton dwutlenku węgla w ciągu 500 tys. lat. Skutkiem było podgrzanie oceanów i obniżenie w wodach poziomu tlenu.

Następstwem tych procesów było masowe wymieranie gatunków morskich.

Zespół badał osady wapienne z tamtego okresu, analizując ich skład chemiczny. Dzięki temu badacze byli w stanie oszacować zmiany poziomu tlenu w dawnych oceanach. W pewnym momencie na poziomie dna morskiego ubytek tlenu był zupełny na obszarze mniej więcej trzykrotnie większym od Stanów Zjednoczonych.

Naukowcy podkreślają, że działalność człowieka zakłóca system przyrodniczy znacznie szybciej niż działo się to kiedykolwiek wcześniej.

Przypominają, że od początku rewolucji przemysłowej na przełomie XVIII i XIX w. działalność człowieka doprowadziła do emisji 12 proc. tej ilości CO2, która wydostała się z wulkanów w okresie wczesnej jury w ciągu pół mln lat.(PAP)

krx/ bar/

Fot. Depositphotos