Podczas międzynarodowych warsztatów na temat polskich morskich farm wiatrowych na Bałtyku, które odbyły się 11-12 czerwca 2024, 19 ekspertów z 6 krajów omawiało z około 50 uczestnikami z 30 różnych firm aktualne tematy, takie jak polityczne i finansowe tło transformacji energetycznej, a także bankowalność projektów.

Oprócz tego omówiono:

• Akredytacje i certyfikaty zapewniające bezpieczeństwo technologiczne,

• Produkcja, montaż i reagowanie w sytuacjach awaryjnych,

• Ocena ryzyka, certyfikacja siły roboczej, zapewnienie jakości,

• Planowanie i realizacja projektów,

• Aspekty geotechniczne i termiczne,

• Międzynarodowe najlepsze praktyki w zakresie uruchamiania, obsługi i konserwacji,

• Przyszłe trendy dotyczące finansowania i możliwości technologicznych.

Aktywne dyskusje doprowadziły do ​​następujących wniosków:

• Ze strony polskich przedsiębiorstw energetycznych średniookresowe trendy przesuwają się od przyznanych 7 GW do 18 GW z dalszą perspektywą 33 GW w przyszłości.

• Biorąc pod uwagę bezpieczeństwo technologiczne tych dużych projektów infrastrukturalnych, pokazało, że istnieje luka pomiędzy deweloperami, bankami i inwestorami oraz możliwościami skalowania technologii, nawet biorąc pod uwagę oczekiwania w najbliższej przyszłości.

• Z punktu widzenia bankowalności i związanej z nią tematyki dostępnych źródeł finansowania ważne jest określenie optymalnych form, które można uruchomić na każdym etapie projektu - kapitał własny, kredyty bankowe, rynki kapitału dłużnego, fundusze inwestycyjne.

• Ze względu na bardzo szybki wzrost popytu w związku ze zwiększaniem skali, obecne rozwiązania technologiczne wywierają ryzykowną presję na projektowanie i produkcję, potencjał instalacyjny, zapewnienie jakości i końcową weryfikację techniczną. Może to wiązać się z ryzykiem dla niezawodności wytwarzania energii z morskich farm wiatrowych i ryzykiem dla przychodów z inwestycji.

• Biorąc pod uwagę ambicje Polski, aby w przyszłości do 25% wytwarzania energii „z morza” w celu uzyskania niezawodnego zasilania, istnieje potrzeba zwrócenia większej uwagi na lokalny (polski) wkład w akredytację tworzenia i weryfikację techniczną proponowanych i/lub planowanych na przyszłość wyborów i rozwiązań technologicznych.