W należącej do koncernu Fincantieri stoczni Riva Trigoso odbyło się położenie stępki pod okręt hydrograficzny dla Marynarki Wojennej Włoch (Marina Militare). Całkowita wartość kontraktu wynosi około 280 mln euro (ponad 1,2 mld zł), obejmując obok budowy również zintegrowane wsparcie logistyczne oraz usługi konserwacyjne na okres sześciu lat z opcją przedłużenia o kolejne cztery.

Umowa na budowę okrętu została podpisana w grudniu 2022 roku, w ramach unijnego przetargu dla sektora obrony i bezpieczeństwa. Stronami umowy były Fincantieri z jednej i Sekretariat Generalnym Obrony wraz Narodową Dyrekcją Uzbrojenia - Dyrekcją Uzbrojenia Marynarki Wojennej (NAVARM) z drugiej. Planowany okręt ma wykonywać zadania dla Instytutu Hydrograficznego Włoskiej Marynarki Wojennej, a jego dostawa jest zaplanowana na 2026 rok.

W uroczystości, jaka odbyła się 13 maja z okazji położenia stępki wzięli udział przedstawiciele wyższej kadry dowódczej sił morskich Włoch, resortu obron, stoczni Fincantieri oraz firm zaangażowanych w budowę w ramach łańcucha dostaw.

Włoski koncern zaznaczył, że jednostka została zaprojektowana z najwyższą dbałością o aspekty ekologiczne, dzięki technologiom ograniczania emisji, napędowi spalinowo-elektrycznemu optymalizującemu zużycie paliwa, kształtom kadłuba funkcjonalnym w celu zmniejszenia oporu postępu i zastosowaniu materiałów przyjaznych dla środowiska.

Okręt o numerze budowy 6358, określany jako Nave Idro-Oceanografica Maggiore (N.I.O.M.) ma wspierać również działania ONZ w zakresie zrównoważonego rozwoju gospodarki morskiej i bezpieczeństwa żeglugi. Zapewni również lepsze poznanie środowiska Morza Śródziemnego, w tym w zakresie mapowania dna i uaktualniania bazy danych. Jest to istotne w związku z wytyczaniem szlaków morskich i wykrywania niebezpieczeństw, choćby w postaci niebezpiecznych obiektów jak miny i bomby z czasów II wojny światowej. Pozwoli także sprawdzać lokalizacje wszelkiej maści wraków statków, okrętów czy samolotów, spoczywających na dnie morza. Gdy jeszcze nienazwany okręt wejdzie do służby, zastąpi dotychczas wykorzystywany ITS Ammiraglio Magnaghi (A 5303), będący w służbie od 1975 roku i który obecnie osiąga koniec swojego okresu eksploatacji.

Wymiary zaplanowanej jednostki mają wynosić 105 metrów długości i 18 metrów szerokości, natomiast wyporność wyniesie 5 000 ton. W pełni elektryczny napęd wyniesie 18 węzłów, a zasięg działania, przy prędkości 12 węzłów, wyniesie do 7 000 mil morskich. Dwa pędniki dziobowe, zintegrowane z układem napędowym zapewnią dynamiczne pozycjonowanie (Dynamic Position), dzięki czemu okręt będzie mógł pozostać w tej samej pozycji na wodzie i ją korygować, a także obracać się wokół własnej osi. Załoga ma liczyć 85 osób, jednocześnie okręt ma posiadać dodatkowe 60 miejsc dla techników i badaczy morskich. W wyposażeniu znajdą się śmigłowiec NH 90, systemy i sprzęt do przeładunków (w tym żurawie o uciągu 190 i 22 ton), system LARS do operacji hydrograficznych, a także lekkie żurawie dziobowe, w tym do przeładunku szybkich łodzi.

Nowa jednostka, oprócz wypełniania instytucjonalnych zadań obrony związanych z potencjalnymi problemami związanymi z aktualizacją kartografii morskiej, a w konsekwencji z bezpieczeństwem żeglugi, będzie działać na rzecz zarówno krajowego środowiska naukowego, w odniesieniu do działalności organów badawczych i uniwersytetów, jak i Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej (IHO), w ramach szerokiej panoramy współpracy międzynarodowej. W tej perspektywie odnowienie zdolności hydrooceanograficznych jest fundamentalnym aspektem dla kraju, zarówno ze względu na jego bardziej odpowiednie cele wojskowe, jak i ze względu na impuls, jaki zapewniłby krajowej społeczności naukowej, która w ten sposób zwiększyłaby swoje możliwości badawcze i eksploracyjne w nowych regionach świata, takich jak Arktyka, na którą społeczność międzynarodowa zwraca coraz większą uwagę ze względu na potencjalną zrównoważoną ekologicznie eksploatację zasobów (energetyka, górnictwo) oraz możliwe otwarcie nowych szlaków handlowych. Nowy okręt pozwoli Włochom promować i wzmacniać międzynarodową współpracę w specjalistycznym sektorze morskim, jakim jest monitoring i badanie morza i dna morskiego, którego wartość rośnie w skali globalnej.