O nieśmiertelności marzyła od zawsze cała ludzkość. Powstają próby połączenia sztucznej inteligencji z ludzką i czysto teoretycznie może być kiedyś możliwa. Jednak okazuje się, że ktoś to marzenie dawno temu spełnił. To niepozorna meduza - Turritopsis nutricula, nazywana w skrócie hydromeduzą.

Wielkie odkrycia zazwyczaj bywają dziełem przypadku. Tak tez było tym razem. Pewien włoski zoolog - Fernando Boero z uniwersytetu w Salento badał Turritopsis nutricula w akwarium. Niestety nie zauważył w obserwowanej przez siebie istocie nic ciekawego, porzucił badania i wyjechał na wakacje. Po powrocie, ze zdziwieniem odkrył, że w akwarium nie ma wody a co więcej - zniknęły także meduzy. Zszokowany odkryciem, postanowił zbadać ich szczątki pod mikroskopem. W zaschniętym błocie znajdowały się larwy meduz. Co więcej, okazało się, że badane przez niego hydromeduzy są w stanie po osiągnięciu dojrzałości płciowej powrócić do stanu larwalnego. I tak w kółko.

Na wszystkich stadiach meduzy Turritopsis nutricula, zwanej hydromeduzą, od nowo wyłonionej po pełni dojrzałego płciowo osobnika, mogą się transformować z powrotem do stadium hydropolipa (przedmeduzowa forma morfologiczna tego parzydełkowca) - bezpośrednio lub przez etap spoczynkowy, co pozwala im na uniknięcie śmierci i potencjalną nieśmiertelność. Choć gatunek tej meduzy znany jest od 1857 r., to dopiero w latach 90. XX w. odkryto jego niezwykłe właściwości. Jest to pierwszy znany przypadek tkankowca, który powrócił do stadium kolonialnego (hydropolip), młodego stadium morfologicznego, po osiągnięciu dojrzałości płciowej w stadium jednostkowym.

Oczywiście nieśmiertelność tej meduzy jest jedynie potencjalna, gdyż mogą one zginąć od innych czynników zewnętrznych. Naukowcy nie potrafią aktualnie określić jak stare są poszczególne osobniki, więc nie można stwierdzić, np. ile lat ma najstarszy osobnik tego gatunku. Uważa się, że meduzy te przemierzają oceany przyczepiając się do kadłubów statków. Turritopsis nutricula jest gatunkiem kosmopolitycznym, żyjącym w wodach subtropikalnych całego świata.

Hydromeduzy budzą oczywiście ogromne zainteresowanie świata naukowego. Lepsze poznanie mechanizmu obrony komórek mogłoby bowiem wspomóc leczenie wielu chorób.