• <
szkoła_morska_w_gdyni_980x120_gif_2020

Kilkumilimetrowe fale na węglowodorowych morzach na Tytanie, księżycu Saturna

Strona główna Edukacja Morska, Nauka, Szkoły Morskie, Praca na Morzu Kilkumilimetrowe fale na węglowodorowych morzach na Tytanie, księżycu Saturna

Partnerzy portalu

Północny region polarny Tytana, ukazująca morza, jeziora i sieci dopływów węglowodorów. Niebieskie zabarwienie wskazuje obszary o niskiej odbijalności radarowej, spowodowane przez zbiorniki ciekłego etanu, metanu i rozpuszczonego azotu. Kraken Mare, największe morze na Tytanie, znajduje się w dolnym lewym rogu. Ligeia Mare to duże ciało wodne poniżej bieguna, a Punga Mare, o połowę mniejsze, znajduje się na lewo od bieguna. Fot. By NASA / JPL-Caltech / Agenzia Spaziale Italiana / USGS - http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA17655, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=30129843

Badania danych pozyskanych przez sondę Cassini ujawniły, że na wypełnionych płynnymi węglowodorami morzach na Tytanie, księżycu Saturna, występują fale mierzone w milimetrach. Zdaniem naukowców oznacza to, że występują tam prądy, a także efekty pływowe.

Amerykańsko-włoski zespół opublikował we wtorek w czasopiśmie "Nature Communictions" (https://www.nature.com/articles/s41467-024-49837-2) artykuł, w którym opisał trzy morza w pobliżu północnego bieguna Tytana. To Kraken Mare - największe morze, obejmujące obszar porównywalny z Morzem Kaspijskim; Ligeia Mare - drugie co do wielkości i porównywalne pod względem powierzchni z jeziorem Superior w Ameryce Północnej i Punga Mare - odpowiednik afrykańskiego jeziora Wiktorii.

Badania opierały się na danych pozyskanych przez należącą do NASA sondę Cassini, która oblatywała Tytana kilkukrotnie w latach 2004-2017 w trakcie obserwacji Saturna. Podczas tych przelotów sonda emitowała sygnał radarowy, którego fala została odbita od jego płynnych powierzchni i dotarła do anten stacji łączności kosmicznej w Australii.

Na podstawie analizy tych danych naukowcy stwierdzili, że skład chemiczny mórz, bogatych w metan i etan, różni się w zależności od szerokości geograficznej.

"Morza i jeziora ciekłych węglowodorów pokrywają powierzchnię regionów polarnych, zwłaszcza północnych. Kanały zasilane opadami atmosferycznymi wpływają do tych mórz, tworząc ujścia rzek, a w niektórych przypadkach delty" – stwierdził planetolog Valerio Poggiali, główny autor artykułu, w rozmowie z agencją Reuters.

Dane z Cassini wykazały, że rzeki niosą czysty, ciekły metan, który następnie miesza się z bogatszymi w etan cieczami morskimi, podobnie jak słodka woda w ziemskich rzekach miesza się ze słonymi oceanami.

Metan na Tytanie występuje w postaci ciekłej, dzięki temperaturze powierzchni wynoszącej -181 st. C i ciśnieniu atmosferycznemu, które jest nieco wyższe niż na Ziemi.

W badaniu udokumentowano także zasięg i rozmieszczenie zmarszczek powierzchni morza. Występowanie kilkumilimetrowych fal, według szacunków naukowców, wskazuje na występowanie aktywnych prądów pływowych.

Tytan jest jedynym ciałem w Układzie Słonecznym, na którym odkryto ciekłe obszary, poza Ziemią. Jest mniejszy od naszej planety, ale większy od Księżyca. Został odkryty w XVII w. przez Holendra Christiaana Huygensa. Jego bardzo gęsta atmosfera, składająca się głównie z azotu, ma grubość kilkuset kilometrów, zasłaniając jego powierzchnię przed teleskopami obserwacyjnymi.

Należąca do NASA sonda Cassini w końcu ją odkryła, przelatując nad nią kilkakrotnie w latach 2004-2017 podczas obserwacji Saturna. Jak zaznaczają autorzy, ich artykuł dotyczył prawdopodobnie ostatnich danych, wcześniej nieanalizowanych, które pozostawiła sonda Cassini.

mzb/ bar/

Partnerzy portalu

Dziękujemy za wysłane grafiki.