Na podstawie decyzji nr 74/2024/SJ opublikowanej 26 czerwca tego roku wojewoda pomorski zatwierdził projekt zagospodarowania terenu i architektoniczno-budowlany oraz udzielił pozwolenia na budowę dla MFW Bałtyk II Sp. z o.o.

Zgoda dotyczy budowy morskiej stacji elektroenergetycznej w ramach przedsięwzięcia pn. „Budowa morskiej farmy wiatrowej MFW Bałtyk II”, na terenie polskiej wyłącznej strefy ekonomicznej Morza Bałtyckiego. W związku z tym inwestor ma obowiązek ustanowienia inspektora nadzoru inwestorskiego w specjalności konstrukcyjno-budowlanej, hydrotechnicznej, instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych i instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń telekomunikacyjnych.

Inwestycja jest zgodna z decyzją nr MFW/2/13 z dnia 15 stycznia 2013 r. Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, który wydał pozwolenie na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich dla przedsięwzięcia pn. „Morska Farma Wiatrowa Bałtyk Środkowy II”, uchyloną w części decyzją nr MFW/2a/13 z dnia 29 kwietnia 213 r. Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, następnie zmienioną decyzją Ministra Infrastruktury z 16 lutego 2024 r. (znak: DGM-3.530.53.2023), która została sprostowana postanowieniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 marca 2024, znak: DGM- 3.530.53.2023.

Planowane przedsięwzięcie jest także zgodne z decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach wydaną przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 27 marca 2017 r. nr RDOŚ-Gd- WOO.4211.26.2015.KSZ.20 po przeprowadzeniu oceny oddziaływania na środowisko, zmienioną następnie decyzją Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 16 października nr RDOŚ-Gd- WOO.420.3.2021.KSZ.14.

Dokumentacja projektowa spełnia wymagania ww. decyzji, tj. projektant umieścił w niej informację, że:

• Zaprojektowano 1 morską stację elektroenergetyczną (a więc nie więcej niż dopuszczone 1).
• Dla morskiej stacji elektroenergetycznej zaprojektowano fundament typu „jacket” a uzasadnienie jego zastosowania podano w pkt. 15.1 projektu architektoniczno-budowlanego.
• Maksymalna powierzchnia dna zajęta przez fundament morskiej stacji elektroenergetycznej (bez ewentualnej warstwy ochronnej przed wymywaniem) wynosi 320 m2 (a więc mniej niż dopuszczone 1963,5 m2), a łączna powierzchnia dna zajęta przez wszystkie fundamenty wynosi 3862,31 m2 podczas gdy w decyzji zezwolono na nie więcej niż 6673,5 m2.
• Elementy MFW zostały zlokalizowane poza buforem 500 m od wewnętrznej granicy obszaru przeznaczonego pod realizację farmy.
• Konstrukcje i kable wewnętrzne zlokalizowano w odległości nie bliższej niż 2 mile morskie od istniejących tras żeglugowych.
• Wokół wraków statków odnalezionych na obszarze MFW ustanowiono strefy ochronne i wykluczono w nich lokalizowanie jakichkolwiek elementów farmy.
• Zaprojektowano wyposażenie morskiej stacji transformatorowej w szczelne misy olejowe pojemności zapewniającej przyjęcie 110 % ilości oleju z transformatorów, w razie ich rozszczelnienia.
• Harmonogram robót budowlanych oraz wytyczne w zakresie koordynacji prowadzenia robót określają kolejność prowadzonych robót z uwzględnieniem potrzeby minimalizacji czasu powodowanych emisji, ilości i krotności ingerencji w zasoby środowiska oraz minimalizacji ryzyka szkody w środowisku - uwzględniono w projekcie zagospodarowania terenu.

Inwestor jest zobowiązany do przedstawienia dyrektorowi urzędu morskiego szczegółowego harmonogramu prac zgodnie z „PSZW” w terminie co najmniej 14 dni przed ich rozpoczęciem, ponadto powinien uzgodnić przyjęte do realizacji rozwiązanie oznakowania nawigacyjnego dla fazy budowy i eksploatacji oraz oznakowania identyfikacyjnego. Inwestor jest zobowiązany także do powiadomienia Biura Hydrograficznego Marynarki Wojennej o przystąpieniu do robót w terminie co najmniej 14 dni przed ich rozpoczęciem, uzyskania zgody właściwego urzędu morskiego na zajęcie akwenu podczas wykonywania prac. Oprócz tego zmiana usytuowania przedmiotowej inwestycji w ramach lokalizacji określonej w „PSZW” wymaga zgody dyrektora urzędu morskiego. Przed rozpoczęciem użytkowania inwestor musi przekazać też do urzędu morskiego stosowną dokumentację geodezyjną.

***

Polenergia, we współpracy z Equinor, rozwija na Morzu Bałtyckim trzy farmy wiatrowe o łącznej mocy do 3000 MW. Projekty Bałtyk 1, 2 i 3 zasilą zieloną energią ponad 4 miliony gospodarstw domowych. Pierwsza energia z dwóch najbardziej zaawansowanych projektów, Bałtyk 2 i Bałtyk 3, popłynie już w 2027 roku. Komercyjny etap ich użytkowania jest zaplanowany od 2028 roku.

W kolejnej fazie rozwoju morskiej energetyki wiatrowej w Polsce, Polenergia i Equinor rozwijają morską farmę wiatrową Bałtyk 1. Projekt o mocy do 1560 MW to największa farma wiatrowa realizowana do tej pory na Morzu Bałtyckim. Bałtyk 1 będzie oddalony od brzegu o około 80 km.