Port w Rønne na duńskiej wyspie Bornholm, będącej stosunkowo blisko planowanych polskich morskich farm wiatrowych na Bałtyku, może być jednak zbyt płytki, by obsługiwać duże dostawy komponentów.

Duńskie media podają, że Copenhagen Infrastructure Partners, firma specjalizująca się w inwestycjach infrastrukturalnych, m.in. w dziedzinie energetyki wiatrowej, ostrzega, że port w Rønne może okazać się zbyt płytki dla dużych dostaw komponentów na potrzeby morskiej energetyki wiatrowej.

Położony na duńskiej wyspie Bornholm port Rønne jest jednym z rosnących hubów portowych dla morskiej energetyki wiatrowej na Bałtyku. Port leży stosunkowo blisko obszarów, na których powstaną polskie farmy, z tego względu jako w charakterze portu instalacyjnego wskazała go Polenergia, która wraz z Equinorem rozwija projekty farm Bałtyk 1, 2 i 3. Tym samym Duńczycy skorzystali na chaosie związanym z budową polskiego portu instalacyjnego (pierwotnie ustawowo wskazaną lokacją był Port Gdynia, następnie przeniesiono plany do Gdańska, aż w końcu Orlen sam rozpoczął budowę w Świnoujściu). Z Bornholmu korzystać zamierzają także inne firmy rynku offshore pracujące na Bałtyku.

Więcej na temat polskich portów morskich już 10 i 11 czerwca, podczas II edycji Kongresu Polskie Porty 2030. Zapraszamy do udziału. Do zobaczenia w Sopocie! REJESTRACJA ONLINE

Jednak duńska firma Copenhagen Infrastructure Partners (CIP) ostrzega, że Rønne może mieć problemy z obsługą dużych jednostek offshore. Wszystko ze względu na głębokość nabrzeży portowych. Wynosi ona 11 metrów, podczas kiedy zalecana to 12-14 metrów. Różnica nie jest duża, ale powoduje ryzyko konieczności wykorzystywania jednostek o niższym zanurzeniu.

Według CIP Rønne Havn, spółka administrująca portem, powinna zająć się pogłębieniem akwenów.  Firma zauważa, że co prawda część nabrzeży została przygotowana w ten sposób, aby dało się je w dłuższej perspektywie pogłębić do 13 metrów, ale póki co nie ma takich planów, co przyznał w regionalnej stacji telewizyjnej Lars Nordahl Lemvigh z Rønne Havn.

Według Lemvigha, podstawowymi zadaniami na najbliższe lata jest utworzenie powierzchni magazynowych i składowych, na których będzie mógł się także odbywać wstępny montaż elementów turbin wiatrowych.