Konosament czarterującego – wybrane zagadnienia

W klasycznej umowie przewozu (wąsko pojętej umowie frachtowej, w systemie prawa polskiego nazywanej umową bukingową) konosament wystawiony na jej podstawie stanowił dokumentacyjny dowód zawartej umowy i jej warunków pomiędzy frachtującym („shipper”) i następnie każdym kolejnym legitymowanym posiadaczem konosamentu („holder of B/L”) oraz armatorem/przewoźnikiem („carrier”).

Angielskie polisy ubezpieczeniowe – sytuacja po Brexit

Kluby P&I oraz inni ubezpieczyciele zobowiązań z tytułu odpowiedzialności cywilnej („liability insurance”) są często przedmiotem tzw. „actio directa” (ang. „direct action”). Istota tego typu działań prawnych sprowadza się do tego, iż uprawniony do odszkodowania, w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, może (na podstawie prawa właściwego dla miejsca z wystąpienia roszczenia) dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela (a nie od ubezpieczającego/ubezpieczonego, bezpośredniego sprawcę

Charakterystyka ogólna i zakres zastosowania (prawo angielskie). Reguły Hague-Visby

W naszym opracowaniu Reguły Hague-Visby w systemie prawa angielskiego, rozpoczęliśmy analizę międzynarodowych reguł dotyczących przewozu ładunku na podstawie konosamentu (konosamentowej umowy frachtowej), nazwanych Regułami Hague-Visby („Hague-Visby Rules”). Zarówno wcześniejsze opracowanie jak i niniejsze, jest oparte na prawie angielskim a w szczególności na zasadach common law wraz z przepisami ustawowymi ujętymi w ustawie (akcie prawa stanowionego) zwanym „COGSA 1971”.

Konosament – „zabrudzenie” konosamentu/LOI

Jedną z trzech funkcji konosamentu jest potwierdzenie ilości oraz stanu ładunku przyjętego do przewozu. W obrębie tej funkcji dochodzi często do istotnego sporu pomiędzy przewoźnikiem, wystawcą konosamentu a frachtującym (stroną ładunkową). W interesie przewoźnika jest zamieścić w konosamencie nie tylko precyzyjne informacje dotyczące ilości, rodzaju i jakości załadowanego towaru, ale również odnotować wszelkie zauważone w trakcie załadunku uszkodzenia i ubytki ładunku.

Umowa o budowę statku – „prevention principle”

W naszych opracowaniach, dotyczących „liquidated damages”: Umowa o budowę statku – rozliczenie "liquidated damages"; Umowa o budowę statku – „liquidated damages” [Część 1]; Umowa o budowę statku – „liquidated damages” [Część 2]; Umowa o budowę statku – „liquidated damages” [Część 3], omówiliśmy po krótce instytucję common law, zwaną „prevention principle”.

Czarter na czas – wycofanie statku z czarteru

Przez umowę czarteru na czas armator zobowiązuje się za wynagrodzeniem (opłatą czarterową „hire”) oddać czarterującemu statek do komercyjnej eksploatacji.

Czarter na podróż – okres ładowania w fomule „sztywnej” [Część 2]

W Części 1 naszego opracowania Czarter na podróż – okres ładowania w fomule „sztywnej” , podjęliśmy próbę analizy formuły okresu ładowania „lay time” ustalonej w oparciu o ściśle określony czas („fixed period of time”) lub podobną do tego ścisłą formułę czasową raty przeładunkowej dla danego statku i umowy frachtowej. W tej części zdefiniowaliśmy też cztery kategorie okoliczności, w których czarterujący może zostać zwolniony z przedmiotowego bezwzględnego obowiązku za/wyładunkowego lub, ujmując to w inny sposób, okoliczności, któ

Konosament a uprawnienia czarterującego

W naszym artykule „Konosament a umowa czarteru" rozpoczęliśmy analizę relacji prawnych pomiędzy umową czarteru a wystawionym w związku z daną umową czarteru, konosamentem.

Czarter na czas – czy armator będzie płacić za paliwo statkowe?

Arbitraż w Londynie przyniósł niezwykle ciekawą i w zasadzie przełomową decyzję dotyczącą płatności za paliwo statkowe (bunkier) w ramach czarteru na czas [London Arbitration (28/22)]. Stwierdził on, iż w przypadku dostawy bunkru na statek znajdujący się w czarterze na czas, zarówno czarterujący jak i armator (właściciel rejestrowy statku/czarterujący bare-boat), będą solidarnie odpowiedzialni względem dostawcy paliwa za dokonanie płatności.

Reguły Hague-Visby w systemie prawa angielskiego

Umowy przewozu ładunków morzem (umowy frachtowe –„contracts of affreightment”) w systemie prawa angielskiego, to złożona hybryda prawna zasad common law z regulacjami ustawowymi, opartymi z kolei na konglomeracie prawa precedensowego i regulacji międzynarodowych.