W naszym artykule „Konosament a umowa czarteru" rozpoczęliśmy analizę relacji prawnych pomiędzy umową czarteru a wystawionym w związku z daną umową czarteru, konosamentem.
Gaz-System podpisał umowę czarteru określającą warunki dostarczenia i obsługi jednostki FSRU w Zatoce Gdańskiej. Kontrakt został zawarty z firmą White Eagle Energy Ltd., spółką z grupy Mitsui O.S.K. Lines.
Standardem niemal, w międzynarodowym obrocie morskim, jest sytuacja, w której kapitan statku (lub inny przedstawiciel armatora) zatrudnionego w ramach umowy czarterowej wystawia konosament. W relacjach bezpośrednich armator – czarterujący, wystawiony konosament, co do zasady, nie wywołuje większych skutków prawnych.
Klasyczny system prawa angielskiego dzielił umowy przewozu ładunków morzem (umowy frachtowe – „contracts of affreightment”) na umowy zawarte w formie czarteru (charterparty) oraz zawarte lub wykazane przez konosament (bill of lading).
W umowach czarteru na podróż, spotyka się nieraz klauzule umowne, o następującym brzmieniu: „This contract shall be completed and superseded by the signing of bills of lading in the form customary for such voyages for (…) cargos, which bills of lading shall contain the following clauses (…)”.
Klasyczna, według common law, systematyka umów przewozu ładunków morzem (contracts of affreightment), dzieliła umowy na te, które są zawarte w czarterze (charterparty) i te, które są zawarte lub które są uwidocznione w konosamentach (bill of lading). Rozwój praktyki morskiej i angielskiego prawa morskiego, przyniósł, z upływem czasu, coraz to nowe typy, formy i rodzaje umów przewozowych. W istocie jednak, każda nowa odmiana, jest mutacją i/lub hybrydą pierwszych dwóch podstawowych typów umów.
W umowach czarteru na czas, dwa typy postanowień mają fundamentalne znaczenie dla stron umowy, armatora i czarterującego. Z jednej strony są to klauzule regulujące szczegółowe warunki płatności opłaty czarterowej (hire), z drugiej zaś okoliczności faktyczne i prawnie, które zwalniają czarterującego z obowiązku płacenia armatorowi opłaty czarterowej.
W kontynuacji naszych opracowań dotyczących czarteru na czas powracamy do jednej z kluczowych kwestii – warunków płatności opłaty czarterowej – „hire”. Standardową praktyką czarterów tego typu, jest ustalenie płatności „z góry”(„in advance”) dokonywanej w okresach „miesięcznych” („per calendar month in advance” – Kl. 9, linia 109 SHELLTIME 4), „półmiesięcznych” („semi-monthly in advance” – Kl 5, linia 58 NYPE 1946), czy „15-dniowych” („15 days in advance” - Kl. 11, linia 147 NYPE 93).
W przypadku wystawienia przez przewoźnika (armatora) konosamentu (tzw. „Owners’ B/L”), przewoźnikowi będzie mogło przysługiwać roszczenie z tytułu kosztów i należności (np. fracht itp.) związanych z konosamentową umową frachtową w stosunku do legitymowanego posiadacza konosamentu/odbiorcy ładunku. Zwyczajowo, roszczenie takie wsparte jest możliwością zabezpieczającego zatrzymania ładunku (w formie umownego zastawu na ładunku – „lien on cargo”).
28.04.2022, Sędzia Moulder (High Court of Justice, OBD) wydał orzeczenie w sprawie „Unicredit Bank A.G. v Euronav N.N.” [2022] EWHC 957 (Comm).
Nadal trwa akcja gaśnicza magazynu w Nowym Porcie
Nowy Sztynort wygrywa 3 rundę Ekstraklasy
Miliarderzy Bezos, Gates i Arnault przypłynęli superjachtami na Sardynię
Łódź do wydrukowania? W Dubaju rozpoczęły się pierwsze próby jednostki stworzonej z użyciem drukarki 3D
Statek zgubił 44 kontenery. Afrykańskie sztormy dają się we znaki
Nowe trasy COSCO Shipping wpływają na wzrost wolumenu i przepustowości